Siemkowo

Сёмкава
Сёмково

Zrujnowany pałac Chmarów w 2020 r.
Państwo	Białoruś
Obwód	miński
Rejon	miński
Sielsowiet	Papiernia
Populacja (2009) • liczba ludności	1579[1]
Położenie na mapie obwodu mińskiego Siemkowo
Położenie na mapie Białorusi Siemkowo
54°01′06″N 27°26′39″E/54,018333 27,444167
Multimedia w Wikimedia Commons

Siemkowo (biał. Сёмкава, Siomkawa; ros. Сёмково, Siomkowo) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mińskim.

W pierwszej połowie XVIII wieku miejscowość była własnością Sapiehów. W 1755 roku od Kazimierza Sapiehy kupił je łowczy miński, Adam Chmara. Adam Chmara, który wkrótce po kupieniu Siemkowa stał się kasztelanem a następnie wojewodą mińskim, zgromadził w swym ręku ogromną fortunę i rozległe dobra. Głównym ośrodkiem dóbr wojewoda uczynił Siemkowo, w którym w latach 1775-80 wzniósł (zrujnowany dziś) barokowo-klasycystyczny zespół pałacowy, złożony z pałacu i dwóch oficyn, wybudowany najprawdopodobniej według projektu znanego architekta włoskiego Carlo Spampaniego.

W ręku Chmarów dobra pozostawały do 1889 roku, kiedy to stały się własnością Chełkowskich, władających Siemkowem do I wojny światowej.

• Pałac Adama Chmary w stylu barokowo-klasycystycznym z 1775 roku, parterowy, piętnastoosiowy, na planie wydłużonego prostokąta. W centralnej części fasady znajdował się płytki parterowy ryzalit z czterema pilastrami, zwieńczony trójkątnym szczytem. Od strony ogrodu znajdował się ryzalit półokrągły. Do szczytów budynku przylegały dwie niewielkie dwuosiowe przybudówki kryte płaskimi dachami. Elewacje ozdobione były pilastrami i profilowanym podokapowym gzymsem. Pałac obecnie jest opuszczony i mocno zdewastowany. Prostopadle do budynku głównego ustawione są dwie siedmioosiowe oficyny z jednoosiowymi płytkimi ryzalitami w części centralnej, zwieńczonymi niedużymi szczytami. Ich elewacje ozdabiają pilastry. Prawa oficyna, w wyniku XX wiecznej przebudowy, połączona była krytym przejściem z budynkiem głównym. Pałac otacza park regularno-krajobrazowy rozciągnięty wzdłuż głównej osi kompozycyjnej, równoległej do rzeki Siemkówki. Wzdłuż osi tej biegnie lipowa aleja wjazdowa, przy której wzniesiono kompleks współczesnych budynków szkoły z internatem, do której należy cały zespół pałacowy. Aleja wiedzie na rozległy dziedziniec między pałacem i oficynami, gdzie niegdyś istniał ozdobny klomb. Za pałacem znajdują się dwa tarasy parkowe, a na przedłużeniu głównej osi ciągną się szpalery lipowe i dębowe. Południowo-wschodnia, krajobrazowa część parku o powierzchni około 10 ha, zajmuje strome zbocze wzgórza i jest obecnie zdziczała^[2].
• Ruiny kościoła Matki Boskiej

• Siemków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 550 .
• Zdjęcia z Siemkowa
• Zespół pałacowo-parkowy Chmarów, Radzima.org