Strzałka wodna
 Strzałka wodna | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
strzałka wodna |
| Nazwa systematyczna | |
| Sagittaria sagittifolia L. Sp. pl. 2:993. 1753 | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
 | |
Strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia L.) – gatunek byliny, należący do rodziny żabieńcowatych (Alismataceae). Występuje w niemal całej Europie, w Azji Mniejszej i na Syberii[4]. W Polsce gatunek jest rozpowszechniony na niżu[5]. Rośnie w śródlądowych płytkich wodach stojących i płynących[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pęd
- W większości pod wodą, długości od 20 do 100 cm. Łodyga wyrasta z kłącza zakorzenionego w dnie, z którego wyrastają także rozłogi zakończone bulwkami służącymi do rozmnażania wegetatywnego[6].
- Liście
- Występują trzy rodzaje (heterofilia): podwodne – długie o kształcie taśmowatym; nawodne – jajowate oraz wyrastające z łodygi nad powierzchnią wody liście o kształcie strzałkowatym[6].
- Kwiaty
- Białe kwiaty wyrastają w okółkach po trzy, tworząc wielopiętrowy kwiatostan[6].
- Owoce
- Orzeszki o długości 3–5 mm z krótkim dzióbkiem na szczycie, tworzące owoc zbiorowy[6].
-
Pokrój -
Liście nadwodne -
Kwiatostan -
Owoc zbiorowy
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Hydrofit występujący zarówno w wodach stojących, jak i płynących. Rośnie w miejscach płytkich – do kilkudziesięciu cm głębokości, w wodach eutroficznych, na podłożu mineralnym i mineralno-organicznym[6].
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Roślina ozdobna stosowana do nasadzeń w oczkach wodnych.
- Bulwy korzeniowe strzałki wodnej są jadalne po ugotowaniu lub upieczeniu oraz obraniu z gorzkiej skórki. Zawierają skrobię i białka, a w smaku przypominają ziemniaki. Uprawiane i spożywane są w Azji. W Japonii odmiana var. edulis dostarcza bulw o średnicy do 5 cm, w Chinach wyhodowano bulwy jeszcze większe dzięki nawożeniu roślin. Poza spożywaniem po obróbce cieplnej bulwy mogą być suszone i po zmieleniu dodawane do mąki[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-06-25] (ang.).
- ↑ Sagittaria sagittifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Sagittaria sagittifolia L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2023-01-12].
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 486, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
- ↑ a b c d e f Stanisław Kłosowski, Rośliny wodne i bagienne, Grzegorz Kłosowski (red.), Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Multico", 2006, s. 144, ISBN 978-83-7073-248-6, OCLC 152581494.
- ↑ Łukasz Łuczaj: Dzikie rośliny jadalne Polski. Krosno: Chemigrafia, 2004, s. 204-206. ISBN 83-904633-6-9.
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 41881
- EoL: 1082273
- EUNIS: 185605
- Flora of North America: 200024716
- FloraWeb: 5135
- GBIF: 5328882
- identyfikator iNaturalist: 69814
- IPNI: 30074004-2
- ITIS: 38931
- NCBI: 4451
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-287474
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30074004-2
- Tela Botanica: 59165
- identyfikator Tropicos: 900018
- USDA PLANTS: SASA7
- CoL: 4TYS8
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
