Jako Südende określana jest dawna dzielnica willowa w Berlinie, w okręgu administracyjnym Steglitz-Zehlendorf, w dzielnicy Steglitz.

Südende rozciąga się na 1400 m (północ-południe) i około 1 kilometra (wschód-zachód). Najniżej położony punkt leży 47,9 m n.p.m., najwyżej 64,9 m n.p.m.

Historyczne granice Südende tworzą: na północy dzisiejsze kąpielisko przy wzniesieniu Insulaner, na zachodzie ulice Steglitzer Damm, Borstellstraße, Benzmannstraße oraz Stephanstraße, na południu ulica Schünemannweg, na wschodzie linia kolejowa Dresdener Bahn.

Przed 1872 r. dzisiejsze Südende było dzikim terenem piasków i bagien, należącym do dwóch chłopów z Mariendorfu. Jedynym budynkiem, nie licząc małych budek kolejowych, był domek myśliwski "Douglas".

Po sprzedaży terenu 26 sierpnia 1872 r. utworzono spółkę Terrain-Gesellschaft Südende jako konsorcjum banku i kolei. Wysokość kapitału wynosiła 800.000 talarów. Od 1873 r. na obszarze 88 hektarów, podzielonych na 427 działki różnej wielkości, powstała kolonia willowa Südende, jako willowe przedmieście Berlina w stylu wiejskim. 19 lipca 1873 r. potwierdzono oficjalnie nazwę Südende i 27 sierpnia tego samego roku wpisano do rejestru państwowego Królestwa Prus.

W roku 1878 wygasła odpowiedzialność spółki Terrain wobec Südende, stało się to na skutek trudności finansowych spowodowanych światowym wielkim kryzysem ekonomicznym z 1873 r. Spółka istniała do 27 sierpnia 1941 r. z siedzibą w Berlinie i Karlsruhe, po czym uległa rozwiązaniu.

Od 1900 r. powstawało coraz więcej trzypiętrowych kamienic czynszowych.

Podczas drugiej wojny światowej Südende doznało dużych zniszczeń, przede wszystkim w nocy z 23 na 24 sierpnia 1943 r. Wtedy to na skutek bombardowania zniszczonych zostało ok. 80% obszaru Südende i sąsiednich kwartałów. Od końca lat 50. prowadzono odbudowę zniszczeń, częściowo dalszą zabudowę, która trwa do dzisiaj.

Pierwotnie Südende było częścią Mariendorfu w powiecie Teltow, przy granicy Berlina. Wraz z utworzeniem Wielkiego Berlina w 1920 r. Südende stało się samodzielnym okręgiem w 12. dzielnicy miasta Steglitz. W 1960 r. przestało być okręgiem i od tego czasu jest częścią okręgu Steglitz. Od 2001 r. należy do szóstej dzielnicy miasta Steglitz-Zehlendorf.

Jednym z niewielu zachowanych przykładów dawnej zabudowy okolicy jest wybudowana w 1872/1873 r. dla bankiera Eduarda Mamrotha klasycystyczna willa przy Grabertstraße 4, która w latach 1963-2005 i od 2008 służyła jako szkoła muzyczna dzielnicy Steglitz-Zehlendorf.

Obok Südende można spotkać w Berlinie także Nordend w Niederschönhausen oraz Westend będący dzielnicą Charlottenburg-Wilmersdorfu. Na wschodzie znajduje się jedynie Ostendstraße w Oberschöneweide.