Rześciowate
 Restio quadratus | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina |
rześciowate | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Restionaceae R. Br. Prodr.: 243. 27 Mar 1810 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Rześciowate (Restionaceae) – rodzina roślin należąca do rzędu wiechlinowców. Należy tu ok. 545 gatunków zaliczanych do 64 rodzajów. Najliczniejsze w gatunki są rodzaje: rześć Restio (90 gatunków), Ischyrolepis (50), Elegia (35), Thamnochortus (35). Przedstawiciele tej rodziny występują najliczniej w południowej Afryce (ok. 350 gatunków), na Madagaskarze i w Australii. Poza tym spotykane są w Ameryce Południowej, Nowej Zelandii, na Półwyspie Indochińskim i na wyspie Hajnan[2]. W Afryce, gdzie jest największe zróżnicowanie tych roślin, odgrywają one bardzo istotną rolę w krajobrazie formacji fynbos. Niektóre gatunki używane są do krycia dachów w formie strzechy oraz do wyrobu mioteł, wiele gatunków uprawianych jest jako rośliny ozdobne[3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]W obrębie wiechlinowców rześciowate stanowią grupę siostrzaną dla rodzin: biczycowatych, wiechlinowatych, żuanwiliowatych i Ecdeiocoleaceae. W stosunku do wcześniejszych ujęć (system APG III z 2009) w 2016 roku wprowadzono w klasyfikacji rodziny zmianę włączając do niej wyodrębniane wcześniej rodziny Anarthriaceae i Centrolepidaceae[4]. Trzy gatunki z pierwszej z tych dwóch rodzin (Anarthria R. Brown, Hopkinsia W. Fitzgerald i Lyginia R. Brown) stanowią grupę bazalną w obrębie rodziny. Kolejne klady wyodrębniane są jako podrodziny: Restionoideae, Sporadanthoideae, Centrolepidoideae, Leptocarpoideae[2].
- Pozycja rodziny według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)[2]
| wiechlinowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Alexgeorgea Carlquist
- Anarthria R. Brown
- Anthochortus Nees
- Aphelia R.Br.
- Askidiosperma Steud.
- Calopsis P.Beauv. ex Desv.
- Calorophus Labill.
- Cannomois P.Beauv. ex Desv.
- Centrolepis Labill.
- Ceratocaryum Nees
- Chaetanthus R. Brown
- Chondropetalum Rottb.
- Coleocarya S.T.Blake
- Dielsia Gilg
- Dovea Kunth
- Elegia L.
- Empodisma L.A.S.Johnson & D.F.Cutler
- Gaimardia Gaudichaud
- Harperia W.Fitzg.
- Hopkinsia W.Fitzg.
- Hydrophilus Linder
- Hypodiscus Nees
- Hypolaena R. Brown
- Ischyrolepis Steud.
- Lepidobolus Nees
- Leptocarpus R. Brown
- Lepyrodia R. Brown
- Loxocarya R. Brown
- Lyginia R. Brown
- Mastersiella Gilg-Ben.
- Meeboldina Suess.
- Megalotheca F.Muell.
- Nevillea Esterh. & H.P.Linder
- Onychosepalum Steud.
- Phyllocomos Mast.
- Platycaulos Linder
- Pseudoloxocarya Linder
- Restio Rottb. – rześć
- Rhodocoma Nees
- Sporadanthus F.Muell.
- Staberoha Kunth
- Thamnochortus Bergius
- Willdenowia Thunb.
- Winifredia L.A.S.Johnson & B.G.Briggs
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ a b c d e Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ Janet Marinelli (red.): Wielka Encyklopedia Roślin. Warszawa: Świat Książki, 2006. ISBN 83-7391-888-4.
- ↑ The Angiosperm Phylogeny Group. An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG IV. „Botanical Journal of the Linnean Society”. 181, 1, s. 1–20, 2016. DOI: 10.1111/boj.12385.
- ↑ Royal Botanic Gardens, Kew: Restionaceae. Vascular Plant Families and Genera. [dostęp 2009-01-03]. (ang.).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
