Rozkaz nr 270
Rozkaz nr 270 (ros. Приказ № 270) – rozkaz ludowego komisarza obrony Józefa Stalina wydany 16 sierpnia 1941 roku podczas wojny niemiecko-radzieckiej, nakazujący żołnierzom i komisarzom Armii Czerwonej walczyć z Wehrmachtem do końca pod groźbą śmierci dla nich i kary więzienia dla ich rodzin.
Najważniejsze punkty rozkazu nr 270[1]:
- każdy, kto usuwa dystynkcje w czasie bitwy i poddaje się, powinien być uznany za dezertera, którego rodzina zostanie aresztowana, jako rodzina łamiącego przysięgę wojskową i zdrajcy ojczyzny. Tacy dezerterzy mają być rozstrzeliwani na miejscu.
- wszyscy, którzy znaleźli się w okrążeniu, mają walczyć do ostatka i próbować dotrzeć do własnych linii. Ci, którzy wybrali poddanie się, powinni być zlikwidowani za pomocą wszelkich środków, zaś ich rodziny pozbawione zasiłków i pomocy państwa.
- dzielnych i odważnych nagradzać bardziej wydatnie.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Zobacz w rosyjskich Wikiźródłach tekst oryginalny rozkazu nr 270
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bogusław Wołoszański, Droga do piekła: Stalin 1941-1945, Wydawnictwo Colori, Warszawa 2000, ISBN 83-913459-2-0.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
