Roman Albinowski
 podpułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1853 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1873-1884, 1914-1922 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy Legionu Wschodniego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Roman Albinowski (ur. 6 lipca 1853 w Tarnowie, zm. 20 października 1922 w Krakowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Tarnowie, w rodzinie Marcelego i Julii z Baniakowskich[1]. Ukończył siedem klas gimnazjum w Samborze[1]. W 1873 rozpoczął służbę w cesarskiej i królewskiej Armii, a rok później rozpoczął naukę w szkole kadetów we Lwowie. 1 listopada 1876 został mianowany kadetem piechoty, a 1 listopada 1877 podporucznikiem piechoty. W latach 1876–1879 pełnił służbę w c.k. 77 Galicyjskim pułku piechoty[2][3]. W latach 1881–1883 pełnił służbę w c. k. 67 Węgierskim pułku piechoty w Budapeszcie. 1 listopada 1882 awansował na porucznika. W następnym roku pełnił obowiązki oficera prowiantowego pułku[4][5]. W 1883 roku został urlopowany, pozostając oficerem nadliczbowym c.k. 67 pp[6]. W 1884 roku został przeniesiony do rezerwy z przydziałem w rezerwie do c.k. 67 pp[7]. 1 maja 1890 roku został awansowany na kapitana 2. klasy. W 1894 był nieaktywnym oficerem c. k. 63 batalionu Obrony Krajowej Lwów we Lwowie[8]
W „Sokole” pełnił funkcję instruktora. 13 lipca 1913 został powołany na stanowisko instruktora ogólnozwiązkowego, pełnił także funkcję instruktora okręgowego we Lwowie (razem z Józefem Hallerem oraz Piotrem Fiałkowskim)[9].
Po wybuchu wojny był jednym z organizatorów Legionu Wschodniego. Należał do członków Centralnego Komitetu Narodowego, przez pewien czas był zastępcą dowódcy Legionu Wschodniego, a po jego rozpadzie wstąpił do Legionów Polskich. 28 października 1914 został mianowany komendantem Szkoły Podchorążych Legionów Polskich w Krakowie, następnie Jabłonkowie, Maramaros-Sziget oraz Kamieńsku[10]. 21 marca 1915 roku awansował na majora kancelaryjnego[11]. W latach 1915–1917 pełnił różne funkcje administracyjne w Legionach. 6 marca 1917 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Domu Ozdrowieńców w Kamieńsku. W maju 1917 został komendantem Stacji Zbornej Legionów Polskich w Rembertowie. Po kryzysie przysięgowym został przydzielony do rezerwy sztabu Polskiego Korpusu Posiłkowego. Na początku 1918 został zwolniony z PKP.
Do służby powrócił po odzyskaniu niepodległości. W Wojsku Polskim był dowódcą Powiatu Wojskowego m.in. w Przeworsku. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony w stopniu podpułkownika z dniem 1 kwietnia 1920 w korpusie piechoty. 26 stycznia 1922 został przeniesiony do rezerwy. Zmarł 20 października 1922 w Krakowie.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości pośmiertnie[1]
- Medal Wojenny[12]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii[12]
- Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych[12]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy[12]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Żołnierze Niepodległości : Albinowski Roman. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-10-18].
- ↑ Schematyzm Wojskowy 1877 ↓, s. 377.
- ↑ Schematyzm Wojskowy 1880 ↓, s. 224, 401.
- ↑ Schematyzm Wojskowy 1882 ↓, s. 217.
- ↑ Schematyzm Wojskowy 1883 ↓, s. 210, 400.
- ↑ Schematyzm Wojskowy 1884 ↓, s. 208, 400.
- ↑ Schematyzm Wojskowy 1885 ↓, s. 206, 402.
- ↑ Schematyzm c.k. Obrony Krajowej 1894 ↓, s. 48, 328.
- ↑ Mieczysław Wrzosek: Polski czyn zbrojny podczas pierwszej wojny światowej 1914 - 1918. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 48-49. ISBN 83-214-0724-2.
- ↑ August Krasicki: Dziennik z kampanii rosyjskiej 1914-1916. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1988, s. 224. ISBN 83-211-1000-2.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 69.
- ↑ a b c d Schematismus 1914 ↓, s. 176.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1877. Wiedeń: k.k. Hof- und Staatsdruckerei, grudzień 1876.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1880. Wiedeń: k.k. Hof- und Staatsdruckerei, grudzień 1879.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1882. Wiedeń: k.k. Hof- und Staatsdruckerei, grudzień 1881.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: k.k. Hof- und Staatsdruckerei, luty 1883.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: k.k. Hof- und Staatsdruckerei, luty 1883.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1884. Wiedeń: k.k. Hof- und Staatsdruckerei, grudzień 1883.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1885. Wiedeń: k.k. Hof- und Staatsdruckerei, grudzień 1884.
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1894. Wiedeń: k.k. Hof- und Staatsdruckerei, luty 1894.
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914. (niem.).
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Wiktor Krzysztof Cygan: Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich. T. II. Warszawa: „Gryf”, 1998, s. 5. ISBN 83-85209-54-9.
- Mieczysław Wrzosek: Polski czyn zbrojny podczas pierwszej wojny światowej 1914 - 1918. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 38, 48-49. ISBN 83-214-0724-2.
- Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, Głosy Podolan Nr. 74 Styczeń - Luty 2006, str. 27
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
