Raymond Duchamp-Villon
 Raymond Duchamp-Villon (ok. 1913) | |
| Imię i nazwisko |
Pierre-Maurice-Raymond Duchamp |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
francuska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
| |
Raymond Duchamp-Villon (ur. 5 listopada 1876 w Damville, Francja jako Pierre-Maurice-Raymond Duchamp, zm. 9 października 1918 w Cannes, Francja) – francuski rzeźbiarz, przedstawiciel kubizmu, brat Jacques’a Villona, Marcela Duchampa i Suzanne Duchamp; sam przyjął nazwisko Duchamp-Villon ok. 1900 roku[1]. Znany z rzeźby Koń (1914) i projektu architektoniczno-rzeźbiarskiego Dom kubistyczny (1912).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Raymond Duchamp-Villon w latach 1894–1898 studiował medycynę na Uniwersytecie w Paryżu. Gdy choroba zmusiła go do porzucenia studiów, postanowił zająć się rzeźbiarstwem[2]. Decyzję tę podjął około 1900 roku; zmienił wówczas nazwisko z Duchamp na Duchamp-Villon. Był samoukiem. Przez kilkanaście kolejnych lat eksperymentował z różnymi stylami, począwszy od secesji, poprzez dokonania Rodina i Gauguina do Maillola i Matisse'a[3].
W pierwszych latach XX wieku przeniósł się do Paryża, gdzie w 1902 roku wystawiał po raz pierwszy w Salon de la Société Nationale des Beaux-Arts. W 1903 roku w tym samym salonie miała miejsce jego druga wystawa; w tym samym roku osiadł w Neuilly-sur-Seine[2]. Poszukując coraz bardziej uproszczonych form zwrócił się w 1904 roku w stronę kubizmu przenosząc jego zasady na teren rzeźby[4]. W 1905 roku miał swoją pierwszą wystawę w Salonie Jesiennym, wziął też udział w wystawie w Galerie Legrip w Rouen razem z bratem Jacquesem Villonem, z którym dwa lata później przeniósł się do Puteaux[2]. W Puteaux bracia Duchamp założyli ugrupowanie znane jako Grupa z Puteaux, do którego przystąpiło też kilku innych artystów; ugrupowanie to dało później początek grupie Section d’Or[1]. W 1907 roku Duchamp-Villon rozpoczął działalność w jury sekcji rzeźby Salonu Jesiennego, co okazało się decydujące dla promocji kubistów po roku 1910. W 1911 roku wystawiał w Galerie de l'Art Contemporain w Paryżu[2]. W 1912 roku Bracia Duchamp razem z Archipenko, Gleizesem, Grisem, Légerem, Jean Metzinger, de Segonzakiem, Fresnayem i innymi wzięli jako grupa Section d’Or udział w wystawie w Galerie de la Boétie. W tym samym roku na wystawie w Salonie Jesiennym Duchamp-Villon przedstawił własny projekt, Dom kubistyczny, w którym próbował połączyć rzeźbę z architekturą[3][1].
W 1913 roku Duchamp-Villon wziął udział w wystawie Armory Show w Nowym Jorku, a następnie Galerie André Groult w Paryżu, Galerie S. V. U. Mánes w Pradze, i w wystawie grupy Der Sturm w Berlinie w 1914 roku[2]. W czasie I wojny światowej Duchamp-Villon służył w wojsku jako pomocnik lekarza. Jego idee artystyczne osiągnęły kulminację w roku 1914, kiedy stworzył rzeźbę Koń[3]. Oryginał dzieła znajduje się w Philadelphia Museum of Art, a pośmiertnie wykonane odlewy powiększonej wersji w Tate, Museum of Modern Art i w innych galeriach[1]. Pod koniec 1916 roku, w czasie stacjonowania w Szampanii, zaraził się tyfusem, wskutek czego 9 października 1918 roku zmarł w szpitalu wojskowym w Cannes[2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Oryginalna makieta Domu kubistycznego, 1912, dokument Musée National d’Art Moderne, Paryż -
Tors młodego mężczyzny, 1913, Hirshhorn Museum and Sculpture Garden -
Koń, 1914 brąz (widok z różnych kierunków), Museum of Fine Arts, Houston -
Kogut galijski, 1916, (odlew z 1919), Cleveland Museum of Art
,_Document_du_Mus%C3%A9e_National_d%27Art_Moderne,_Paris.jpg)
,_terracotta,_Armory_Show_postcard,_published_1913.jpg)
_by_Raymond_Duchamp-Villon,_1916,_Cleveland_Museum_of_Art.JPG)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Ian Chivers, John Glaves-Smith: A Dictionary of Modern and Contemporary Art. New York: Oxford University Press, 2009. ISBN 0-19-923965-7. (ang.).
- ↑ a b c d e f The Solomon R. Guggenheim Foundation (SRGF): Raymond Duchamp-Villon. guggenheim.org. [dostęp 2014-02-02]. (ang.).
- ↑ a b c Tate: Raymond Duchamp-Villon 1876-1918. tate.org.uk. [dostęp 2014-02-02]. (ang.).
- ↑ Philippa Hurd: The Prestel Dictionary of Art and Artists in the 20th Century. Munich, London, New York: Prestel, 2000, s. 107. ISBN 3-7913-2325-3. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
