Raj podatkowy
Raj podatkowy (też oaza podatkowa, ang. tax haven) – termin używany najczęściej w odniesieniu do państw lub ogólnie miejsc[1] (jak np. poszczególnych stanów USA, które kształtują własną politykę fiskalną), w których przepisy podatkowe są wyjątkowo łagodne dla obcokrajowców i kapitału zagranicznego. Celem rajów podatkowych jest przyciągnięcie kapitału osób bądź firm poza miejsce wykonywania działalności ekonomicznej. Raje podatkowe są wykorzystywane przez przedsiębiorców do transferowania zysków i unikania płacenia podatków w krajach macierzystych[2]. Szacuje się, że w rajach podatkowych ukryte są nawet 32 biliony dolarów[3]. Najbardziej znane raje podatkowe to Andora, Bahamy, wyspa Jersey, Kajmany[4].
Raje podatkowe
[edytuj | edytuj kod]Lista krajów i terytoriów pozostających poza kontrolą polskich organów podatkowych[5][6] (w nawiasie data wdrożenia porozumienia o wymianie informacji podatkowej)[7]:
- Andora (wrzesień 2018)
- Anguilla (wrzesień 2017)
- Antigua i Barbuda (wrzesień 2018)
- Sint-Maarten (wrzesień 2018)
- Curaçao (wrzesień 2017)
- Bahamy (na liście ministerstwa mimo wdrożonego porozumienia)[8]
- Bahrajn
- Barbados (wrzesień 2017)
- Brytyjskie Wyspy Dziewicze (wrzesień 2017)
- Wyspy Cooka (wrzesień 2018)
- Dominika (podpisane porozumienie oczekuje wdrożenia)[9]
- Grenada (wrzesień 2018)
- Sark
- Hongkong
- Liberia
- Liechtenstein (wrzesień 2017)
- Makau
- Malediwy
- Wyspy Marshalla (wrzesień 2018)
- Mauritius (wrzesień 2017)
- Monako (wrzesień 2018)
- Nauru (na liście ministerstwa mimo bankructwa)
- Niue (wrzesień 2017)
- Panama
- Samoa (wrzesień 2018)
- Seszele (wrzesień 2017)
- Saint Kitts i Nevis (wrzesień 2018)
- Saint Lucia (wrzesień 2018)
- Saint Vincent i Grenadyny (wrzesień 2018)
- Tonga
- Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych
- Vanuatu
Cele
[edytuj | edytuj kod]Raje podatkowe często wykorzystywane są jako element obniżenia kosztów produkcji przez tworzenie fikcyjnych kosztów działalności. Polega to na utworzeniu spółki z siedzibą w takim państwie i wykorzystanie jej do transferowania zysków. Najpopularniejszą metodą jest sprzedaż licencji na znaki graficzne lub praw autorskich do nazw za ogromne sumy, będące znaczną częścią osiąganych zysków. Uwzględnieniu takiego kosztu w rachunku wyników przedsiębiorstwa zmniejsza podstawę opodatkowania, a tym samym przedsiębiorstwo płaci mniejszy podatek dochodowy. Innym sposobem minimalizacji płaconego podatku w kraju macierzystym jest transfer produktów (półproduktów, towarów etc.) po cenie wytworzenia (podmiot sprzedaje swoje produkty spółce-córce, zarejestrowanej w raju podatkowym, po cenie wytworzenia – w ten sposób nie osiąga on zysku na sprzedaży), zaś spółka zarejestrowana w raju podatkowym sprzedaje te produkty z marżą – w ten sposób powstaje zysk (różnica między ceną sprzedaży a ceną zakupu), od którego płaci się niski podatek.
Raj podatkowy a cena transferowa
[edytuj | edytuj kod]Zagadnienie rajów podatkowych związane jest z pojęciem cen transferowych, które polega na tym, iż podmioty powiązane kapitałowo tak kształtują ceny towarów lub usług (także dóbr niematerialnych, np. licencji) we wzajemnych transakcjach, aby wykazać dochody do opodatkowania w państwach o korzystnych systemach podatkowych, np. w rajach podatkowych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nicholas Shaxson, Treasure islands: uncovering the damage of offshore banking and tax havens, New York City: Palgrave Macmillan, 2011, ISBN 978-0-230-10501-0 [dostęp 2016-11-23] (ang.).
- ↑ Leksykon polityki gospodarczej. pod red. Urszuli Kaliny-Prasznic, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2005.
- ↑ Nawet 32 biliony dolarów ukryte w rajach podatkowych [online] [dostęp 2016-11-23].
- ↑ raj podatkowy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-27].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 599); od 2019 r. obowiązuje Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 599).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 600); od 2019 r. obowiązuje Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 600).
- ↑ Signatories of the Multilateral Competent Authority Agreement. OECD, 2015.
- ↑ Bahamy i Belize nie będą już rajami podatkowymi. Forbes, 2013.
- ↑ Znika kolejny raj podatkowy. Biznes-firma.pl, 2012.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jacek Kulicki, Agnieszka Krawczyk, Piotr Sokół: Leksykon podatkowy. Warszawa: PWE, 1998, s. 276–277. ISBN 83-208-1097-3.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
