Radiostacja R-123
Radiostacja R-123 – radiostacja UKF (ultrakrótkofalowa) małej mocy konstrukcji ZSRR. Była produkowana również w innych krajach Układu Warszawskiego. Radiostacja R-123 jest radiostacją nadawczo-odbiorczą z elektrycznym półdupleksem, foniczną modulacją częstotliwości oraz z tłumikiem szumów. Została opracowana jako następca radiostacji R-113.
Warunki pracy
[edytuj | edytuj kod]Konstrukcja radiostacji zapewnia bryzgoszczelność i pyłoszczelność oraz możliwość pracy w trudnych warunkach klimatycznych i mechanicznych. Jest przystosowana do pracy w zakresie temperatury otaczającego powietrza od −50 °C do +50 °C i wilgotności względnej do 98%.
Przeznaczenie
[edytuj | edytuj kod]Radiostacja R-123 jest przeznaczona do zapewnienia łączności radiowej w oddziałach i pododdziałach wojsk lądowych. Głównie stanowi wyposażenie wozów bojowych, czołgów, wozów dowodzenia, aparatowni i innych, wymagających indywidualnych środków łączności. Jest to radiostacja przewoźna, przystosowana do zasilania z sieci pokładowej wozu bojowego. Wymiana radiowa przez radiostację może się odbywać przez urządzenia końcowe podłączone bezpośrednio (hełmofon, zestaw laryngofoniczny) jak i pośrednio (urządzenia komutacji, przystawki kodowe, telefon R-124).
Odmiany
[edytuj | edytuj kod]- R-123
- R-123M
- R-123MT
- R-123Z - tak zwana dowódcza z dwukrotnie silniejszym nadajnikiem i możliwością współpracy z systemem kodowania UTS (przystawka T-219)
Zakres częstotliwości
[edytuj | edytuj kod]Radiostacja R-123 ma 1261 częstotliwości roboczych, rozmieszczonych co 25 kHz w zakresie od 20 MHz do 51,5 MHz[1] (od 15 m do 5,825 m). Regulacja częstotliwości jest płynna, co umożliwia pracę na dowolnej częstotliwości z zakresu. Zakres radiostacji podzielony jest na 2 podzakresy:
- górny – od 20 MHz do 35,75 MHz
- dolny – od 35,75 MHz do 51,5 MHz
Radiostacja jest wyposażona w układ automatyki (ZPCz), pozwalający na wcześniejsze przygotowanie i ustalenie czterech wybranych częstotliwości roboczych[2].
Parametry elektryczne
[edytuj | edytuj kod]- moc nadajnika ≤ 20 W (≤ 40 W - wersja R-123Z)
- dewiacja sygnału FM 4,5 – 7 kHz
- czułość odbiornika przy stosunku sygnał/szum 10:1
- przy wyłączonej blokadzie szumów ≤ 3 μV
- przy włączonej ≤ 6 μV
- maksymalna odchyłka od częstotliwości nominalnej ± 5 kHz
- zasilanie 26 V (dopuszczalne 22-30 V) z blokiem zasilania typu BZ-26
- zasilanie 12 V z blokiem zasilania typu BZ-13
- pobór prądu ze źródła zasilania (sieci pokładowej)
- podczas odbioru ≤ 3 A
- podczas nadawania ≤ 9,6 A
Anteny i zasięgi łączności
[edytuj | edytuj kod]Standardowe anteny używane wraz z radiostacją R-123:
- antena prętowa 4 m (instalowana na pojeździe) – zasięg 15 – 20 km;
- antena AMD-123 (na maszcie o wysokości 10 m) – zasięg 40 – 60 km;
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Korzeniowski, Smykla i Szalc 1999 ↓, s. 53.
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 36.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Górski, Marek Błachut: Łączność w pododdziale ogólnowojskowym. Wrocław: Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2021. ISBN 978-83-66299-47-4.
- Waldemar Korzeniowski, Janusz Smykla, Jerzy Szalc: Struktury organizacyjne (ćwiczebne) oddziałów i pododdziałów oraz dane taktyczno–techniczne sprzętu. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Wojsk Zmechanizowanych, 1999.
- Radiostacja R-123. Opis techniczny. ZSRR 1970 r.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.