Pyrrus I (zm. 1 czerwca 654 w Konstantynopolu) − patriarcha Konstantynopola w okresie od 20 grudnia 638 do 29 września 641 i ponownie od 9 stycznia do 1 czerwca 654.

Pyrrus I był zwolennikiem monoteletyzmu, doktryny popieranej przez cesarza Herakliusza. W 638 r., z pomocą cesarza, został wybrany patriarchą. Po śmierci jego protektora został zaangażowany w rozgrywki polityczne i zesłany do Afryki.

Na wygnaniu, w 645 r. wdał się z dysputę z Maksymem Wyznawcą, po czym porzucił monoteletyzm. Następnie udał się do Rzymu w 647 r., potem do Rawenny i wreszcie do Konstantynopola, gdzie przywrócił tę doktrynę. Spowodowało to ekskomunikę nałożoną przez papieża Teodora I. W 654 r. ponownie został patriarchą Konstantynopola i był nim do śmierci.

• Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit. 1. Abteilung. Bd. 4, Berlin 2001, S. 39–40.
• Guido Bausenhart: In allem uns gleich ausser der Sünde: Studien zum Beitrag Maximos' des Bekenners zur altkirchlichen Christologie. Mit einer kommentierten Übersetzung der Disputatio cum Pyrrho. Matthias-Grunewald-Verlag, Mainz 1992, ISBN 3-7867-1643-9.
• Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit. 1. Abteilung. Bd. 4, Berlin 2001, S. 39–40. MPG 91 288–353.
• Pyrrus I w Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon