Przemysław Mroczkowski
Przemysław Mroczkowski (ur. 28 czerwca 1915, zm. 12 lipca 2002) – polski filolog anglista i romanista, literaturoznawca i kulturoznawca o specjalizacji mediewistycznej i szekspirologicznej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Przemysław Mroczkowski urodził się w Krakowie 28 czerwca 1915[1] i z tym miastem związany był przez większość życia. Ukończył IV Gimnazjum imienia Henryka Sienkiewicza, zdając maturę (o profilu humanistycznym) w 1933, następnie wybrał na przedmiot studiów filologię romańską[2]. Studia z zakresu filologii romańskiej podsumował w roku 1938 pracą magisterską napisaną pod kierunkiem profesora Władysława Folkierskiego[2]. Równocześnie rozpoczął studia z dziedziny filologii angielskiej pod kierunkiem profesora Romana Dyboskiego. Robienie drugiego fakultetu przerwała wojna. Mroczkowski walczył w Kampanii wrześniowej, był też więziony w czasie okupacji[3]. Kolejne magisterium Mroczkowski obronił dopiero po jej zakończeniu, w roku 1946[2]. Podczas swojego pobytu w Oksfordzie w 1946 poznał C.S. Lewisa oraz J.R.R. Tolkiena. Z tym ostatnim prowadził ożywioną korespondencję aż do śmierci pisarza w 1973 roku[4]. Stopień doktora Mroczkowski uzyskał w 1947[2]. Oba kierunki studiów dały młodemu uczonemu solidne podstawy do prowadzenia własnych badań, zaznajamiając go przede wszystkim z kulturą średniowieczną, której poświęcił się zwłaszcza w latach pięćdziesiątych. Za obiekt swoich analiz obrał twórczość mało znanego w Polsce Geoffreya Chaucera, najwybitniejszego poety dojrzałego średniowiecza angielskiego. Owocem tych studiów była praca Opowieści kanterberyjskie na tle epoki[5]. Do problematyki średniowiecznej Mroczkowski powrócił w książce Katedry, łyki, minstrele[6], natomiast w kolejnych latach zajął się Szekspirem, pisząc monografię Szekspir elżbietański i żywy[7]. Dziełem życia była dla Mroczkowskiego Historia literatury angielskiej[8], którą wypada uznać za najbardziej opiniotwórczy podręcznik dziejów brytyjskiej sztuki słowa. Mroczkowski był również tłumaczem. Przełożył między innymi Opowieść rycerza z Opowieści kanterberyjskich Chaucera i Piersa Plowmana Williama Langlanda. Przemysław Mroczkowski zmarł 12 lipca 2002[9].
Córką Przemysława Mroczkowskiego jest dr hab. Katarzyna Mroczkowska-Brand, adiunkt w Katedrze Komparatystyki Literackiej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Został pochowany na Cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kwatera LXXXIX-18-2)[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marta Gibińska, Prof. dr hab. Przemysław Mroczkowski 1915-2002, Polska Akademia Umiejętności. Prace Komisji Neofilologicznej, tom III, Kraków 2002, s. 159.
- ↑ a b c d Marta Gibińska, o.c., s. 159.
- ↑ Marta Gibińska, o.c., s 159.
- ↑ Elendilion – Tolkienowski Serwis Informacyjny » Blog Archive » „Poland (…) is ever in my mind” (J.R.R. Tolkien) [online] [dostęp 2017-07-27].
- ↑ Przemysław Mroczkowski, Opowieści kanterberyjskie na tle epoki, Lublin 1956.
- ↑ Przemysław Mroczkowski, Katedry, łyki, minstrele, Kraków 1962.
- ↑ Przemysław Mroczkowski, Szekspir elżbietański i żywy, Kraków 1966.
- ↑ Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, Wrocław 1981.
- ↑ Marta Gibińska, o.c., s 160.
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 195, ISBN 978-83-233-4527-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Prof. zw. dr hab. Przemysław Mroczkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-08-02].
- Profesor Przemysław Mroczkowski – polski anglista, 1915-2002. Pod redakcją Marty Gibińskiej, Kraków 2015.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
