Potito Starace

Państwo	Włochy
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1981 Benewent
Wzrost	188 cm
Gra	praworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2001
Zakończenie kariery	2015
Trener	Umberto Rianna
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	27 (15 października 2007)
Australian Open	1R (2005–2007, 2009–2012)
Roland Garros	3R (2004, 2007)
Wimbledon	2R (2009)
US Open	2R (2004, 2011)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	6
Najwyżej w rankingu	40 (18 czerwca 2012)
Australian Open	3R (2011, 2012)
Roland Garros	SF (2012)
Wimbledon	2R (2006)
US Open	3R (2011)
Multimedia w Wikimedia Commons

Potito Starace (ur. 14 lipca 1981 w Benewencie) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Pekinu (2008).

Karierę profesjonalną rozpoczął w 2001 roku.

Preferuje grę na nawierzchni ziemnej, gdzie odnosił swoje największe sukcesy. 4-krotnie dochodził do finałów turniejów rangi ATP World Tour w grze pojedynczej, najpierw w Walencji i Kitzbühel (oba w 2007), potem w Umagu (2010) oraz Casablance (2011).

W grze podwójnej Starace wygrał 6 turniejów ATP World Tour, w roku 2007 w Acapulco i Kitzbühel, w 2008 roku w Moskwie, w 2010 w Petersburgu, w 2011 w Bukareszcie oraz w 2013 w Viña del Mar. Ponadto był 3 razy finalistą rozgrywek ATP World Tour, w sezonie 2006 i 2010 w Acapulco oraz w 2010 w Santiago.

W wielkoszlemowych turniejach najlepszym rezultatem Włocha jest ćwierćfinał deblowego French Open z 2006 roku. Partnerując Alberto Martínowi wygrali m.in. z parą Simon Aspelin i Todd Perry. Przegrali dopiero z drugiem deblem w rankingu, Jonasem Björkmanem i Maksem Mirnym.

W latach 2004–2012 Starace reprezentował Włochy w Pucharze Davisa. W 2011 roku przyczynił się do awansu zespołu do najwyższej klasy rozgrywek, grupy światowej. Rozegrał w zawodach 27 meczów, z których 15 wygrał w singlu i 6 w deblu.

W 2008 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w konkurencji gry pojedynczej. Odpadł w 1 rundzie wyeliminowany przez Rafaela Nadala.

W 2015 roku Włoch został dożywotnio zdyskwalifikowany przez Włoską Federację Tenisa za korupcję i ustawianie spotkań^[1]. Po apelacji został jednak oczyszczony z zarzutów^[2]. W 2018 roku został zdyskwalifikowany na dziesięć lat z powodu ustawiania meczów i naruszenia zasad antykorupcyjnych^[3].

W rankingu gry pojedynczej Starace najwyżej był na 27. miejscu (15 października 2007), a w klasyfikacji gry podwójnej na 40. pozycji (18 czerwca 2012).

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	15 kwietnia 2007	Walencja	Ceglana	Nicolás Almagro	6:4, 2:6, 1:6
Finalista	2.	29 lipca 2007	Kitzbühel	Ceglana	Juan Mónaco	7:5, 3:6, 4:6
Finalista	3.	1 sierpnia 2010	Umag	Ceglana	Juan Carlos Ferrero	4:6, 4:6
Finalista	4.	10 kwietnia 2011	Casablanca	Ceglana	Pablo Andújar	1:6, 2:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	5 marca 2006	Acapulco	Ceglana	Filippo Volandri	František Čermák Leoš Friedl	5:7, 2:6
Zwycięzca	1.	3 marca 2007	Acapulco	Ceglana	Martín Vassallo Argüello	Lukáš Dlouhý Pavel Vízner	6:0, 6:2
Zwycięzca	2.	29 lipca 2007	Kitzbühel	Ceglana	Luis Horna	Tomas Behrend Christopher Kas	7:6(4), 7:6(5)
Zwycięzca	3.	12 października 2008	Moskwa	Twarda (hala)	Serhij Stachowski	Stephen Huss Ross Hutchins	7:6(4), 2:6, 10–6
Finalista	2.	7 lutego 2010	Santiago	Ceglana	Horacio Zeballos	Łukasz Kubot Oliver Marach	4:6, 0:6
Finalista	3.	27 lutego 2010	Acapulco	Ceglana	Fabio Fognini	Łukasz Kubot Oliver Marach	0:6, 0:6
Zwycięzca	4.	1 listopada 2010	Petersburg	Twarda (hala)	Daniele Bracciali	Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi	7:6(6), 7:6(5)
Zwycięzca	5.	25 września 2011	Bukareszt	Ceglana	Daniele Bracciali	Julian Knowle David Marrero	3:6, 6:4, 10–8
Zwycięzca	6.	10 lutego 2013	Viña del Mar	Ceglana	Paolo Lorenzi	Juan Mónaco Rafael Nadal	6:2, 6:4

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-19]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-19]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-01-19]  (ang.).