Pola Braun, właśc. Paulina Braun^[1] (ur. 1910 lub później w Warszawie, zm. 3 listopada 1943) – polska poetka i kompozytorka żydowskiego pochodzenia, autorka tekstów kabaretowych i piosenek.

Data urodzenia Braun nie jest znana^[2]. W zależności od źródeł, urodziła się w 1910 roku^[3] lub później, ok. 1915 roku^[1], w Warszawie^[1].

Przed wojną pracowała w redakcji „Szpilek”^[1] oraz występowała w kabaretach^[3]. Pisała po polsku i w jidysz^[3], choć rzadziej w tym drugim języku^[2]. Podczas II wojny światowej znalazła się w getcie warszawskim^[1], gdzie rozwinęła działalność artystyczną, pisząc poezję i teksty piosenek, a także komponując^[4]. Występowała w teatrze Femina i w kawiarni Sztuka^[1][2], śpiewając własne utwory i grając na fortepianie^[3], dzieląc scenę z m.in. Władysławem Szlenglem, Stefanią Ney czy Władysławem Szpilmanem^[2]. Współpracowała z Wierą Gran i Dianą Blumenfeld, dla których pisała piosenki śpiewane później w getcie^[4]. Do jej najbardziej znanych piosenek należą Curik ahejm (Powrót do domu)^[3] opisująca historie wygnanych Żydów z całej Polski^[2], Hot rachmones (Zmiłujcie się) i A chołem (Sen)^[3]. Wraz z Władysławem Szlenglem pisała teksty do Żywego dziennika – kabaretu błyskotliwie opisującego życie w getcie^[3].

Dzięki przydziale pracy w zakładzie przemysłowym w 1942 roku, Braun uniknęła wywózki do obozu w Treblince^[3]. Na przełomie kwietnia i maja 1943 roku została wywieziona do obozu koncentracyjnego na Majdanku^[2]. W obozie skomponowała piosenkę pt. Przeprowadzka, której tekst zachował się w pamięci polskich więźniarek, które zostały później przeniesione do obozów Auschwitz-Birkenau i Ravensbrück^[2]. Uczestniczyła w życiu kulturalnym i konspiracyjnym obozu^[3]. Została zamordowana 3 listopada 1943 roku^[3][2].

• dwa utwory Braun w czasopiśmie „Tłomackie 3/5” Żydowskiego Instytutu Historycznego