Philippe Kieffer

Marie-Joseph-Charles-Philippe Kieffer

komandor porucznik
Data i miejsce urodzenia	24 października 1899 Port-au-Prince, Haiti
Data i miejsce śmierci	20 listopada 1962 Cormeilles-en-Parisis, Francja
Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Marine nationale Siły Wolnych Francuzów Francuska Armia Wyzwolenia
Jednostki	1 Batalion Komandosów Piechoty Morskiej (Commando Kieffer)
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa rajd na Dieppe lądowanie w Normandii
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Philippe Kieffer, właśc. Marie-Joseph-Charles-Philippe Kieffer (ur. 24 października 1899 w Port-au-Prince na Haiti^[1], zm. 20 listopada 1962 w Cormeilles-en-Parisis, Francja) – francuski wojskowy, komandor porucznik, uczestnik drugiej wojny światowej, utworzył i dowodził pierwszym oddziałem komandosów Francuskiej Marynarki Wojennej.

Marie-Joseph-Charles-Philippe Kieffer urodził się na Haiti. Był synem Alzatczyka^[2] i Angielki, miał troje rodzeństwa^[1]. Szkołę średnią ukończył na wyspie Jersey^[2], naukę kontynuował w Stanach Zjednoczonych, otrzymał dyplom wyższej szkoły handlowej w Chicago^[3]. Po studiach został dyrektorem banku na Haiti, pełnił również funkcje współdyrektora Narodowego Banku Haiti, następnie był dyrektorem banku w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

Kieffer przebywał w Nowym Jorku, gdy sytuacja w Europie stawała się coraz bardziej napięta. W maju 1939^[3] przybył do Francji aby połączyć się z rodziną^[4]. Mimo swojego wieku (40 lat), 2 września zgłosił się na ochotnika do wojska jako oficer rezerwy. Przyjęty w stopniu podporucznika do wojsk lądowych jako tłumacz, osiem dni później przeniósł się do Marynarki Wojennej. Był sekretarzem admirała północnej grupy floty^[3][5], służył na pancerniku Courbet na pokładzie którego brał udział podczas operacji Dynamo.

Po klęsce Francji porucznik Kieffer odpowiedział na apel generała de Gaulle'a z 18 czerwca 1940 i przedostał się do Wielkiej Brytanii. 1 lipca wstąpił do Marynarki Wojennej Wolnej Francji. Ze względu na płynną znajomość języka angielskiego został tłumaczem i szyfrantem. Będąc pod wrażeniem technik brytyjskich komandosów poprosił o zgodę utworzenia francuskich sił specjalnych. W maju 1941 admirał Émile Muselier wyraził zgodę na sformowanie jednostki specjalnej. Szkolenie francuskich komandosów miało miejsce w Achnacarry w Szkocji. 1 lipca 1942 Philippe Kieffer otrzymał awans na kapitana marynarki^[3]. 19 sierpnia 1942 1. Batalion Francuskich Komandosów uczestniczył w rajdzie na Dieppe^[6]. W 1943 batalion brał udział w nocnych rajdach na wybrzeże francuskie i holenderskie.

6 czerwca 1944, Kieffer awansowany do stopnia komandora podporucznika wylądował na czele swojego batalionu w Colleville-Montgomery, na plaży Sword^[7]. Mimo strat, 10 zabitych (w tym 2 oficerów) i wielu rannych, batalion zdobył działko 50 mm, zajął byłe kasyno w Riva-Bella^[8][9] by połączyć się z 6. Brytyjską Dywizja Powietrznodesantową na moście Pegaz w Bénouville. W ciągu jednego dnia, 6 czerwca straty batalionu wyniosły 21 zabitych i 93 rannych. Sam Kieffer odniósł 2 rany. Batalion walczył do 27 sierpnia, następnie został uzupełniony w Wielkiej Brytanii. W listopadzie batalion wylądował na holenderskiej wyspie Walcheren i brał udział w walkach o Vlissingen^[10].

We wrześniu 1945 Kieffer został wybrany do rady departamentu Calvados, zasiadał również w radzie gminy Grandcamp-les-Bains. W 1948 spisał swoje wspomnienia w książce pt.: Béret vert. W 1950 przeprowadził się do Cormeilles-en-Parisis, 4 lata później został awansowany na komandora porucznika rezerwy. W 1962 był konsultantem na planie filmu Najdłuższy dzień.

Philippe Kiefer zmarł na skutek porażenia połowiczego^[2] 20 listopada 1962.

• podporucznik wojsk lądowych - 1939
• porucznik marynarki (enseigne de vaisseau de 1ère classe) – grudzień 1941
• kapitan marynarki (lieutenant de vaisseau) – lipiec 1942^[11]
• komandor podporucznik (capitaine de corvette) – 6 czerwca 1944
• komandor porucznik rezerwy (capitaine de frégate) – 1954

• Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej – 22 listopada 1955
• Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej – 29 maja 1945
• Order Wyzwolenia (Ordre de la Libération, Francja) – 28 sierpnia 1944
• Krzyż Wojenny 1939–1945 z 6 palmami i gwiazdą (Croix de Guerre, Francja)
• Krzyż Kombatantów (Croix du Combattant)
• Medal Pamiątkowy Ochotników Wolnej Francji
• Medal Pamiątkowy Wojny 1939-1945 (Médaille commémorative française de la guerre 1939-1945)
• Medal Wyzwolenia Francji
• Medal Rannych na Wojnie (Médaille des blessés de guerre)
• Medal Honorowy za Czyny Odwagi i Poświęcenia (Médaille d'honneur pour acte de courage et de dévouement)
• Srebrny Medal Zasługi dla Sportu i Młodzieży (Médaille de la jeunesse, des sports et de l'engagement associatif)
• Order Imperium Brytyjskiego
• Krzyż Wojskowy
• Gwiazda za Wojnę 1939–1945
• Gwiazda Francji i Niemiec
• Medal Obrony

• Philippe Kieffer - Chef des commandos de la France libre, Benjamin Massieu, Éditions Pierre de Taillac, 2013.
• J’ai débarqué le 6 juin 1944, Gwenn-Aël Bolloré.
• Le Commando Kieffer, documentaire de Cédric Condom et Gwenaëlle de Kergommeaux
• Le Commando numéro 4 de Stéphane Simonnet et Le Penven, Heimdal, 2004.
• Béret vert, Philippe Kieffer, France-Empire, 1952.

• Biographie de Philippe Kieffer sur le site de l'ordre de la Libération. ordredelaliberation.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
• Site commandos-fnfl.ifrance.com. commandos-fnfl.ifrance.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-10)].
• « Fusiliers et commandos » sur le site de la Marine nationale
• Site officiel du musée des fusiliers marins et commandos de la Marine nationale - Lorient