Pavel Bořkovec

Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1894 Praga
Pochodzenie	czeskie
Data i miejsce śmierci	22 lipca 1972 Praga
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
Multimedia w Wikimedia Commons

Pavel Bořkovec (ur. 10 czerwca 1894 w Pradze^[1], zm. 22 lipca 1972 tamże^[2]) – czeski kompozytor.

Studiował filozofię na Uniwersytecie Karola w Pradze^[2]. Po I wojnie światowej zainteresował się muzyką, najpierw uczył się u Jaroslava Křički i Josefa Bohuslava Foerstera^[2], następnie w latach 1925–1927 u Josefa Suka w konserwatorium praskim^[2]. W 1937 roku został przyjęty na członka Czeskiej Akademii Sztuki i Nauki (Česká akademie věd a umění)^[1]. Od 1946 do 1965 roku wykładał kompozycję w Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze^[1].

Muzyka Bořkovca miała charakter eklektyczny. Początkowo tworzył pod wpływem ekspresjonizmu, by później przesunąć się w kierunku motoryzmu i ostatecznie neoklasycyzmu^[1]. Od lat 30. w jego muzyce wyraźnie zaznaczają się nawiązania do twórczości Paula Hindemitha i Igora Strawinskiego^[2]. Skomponował m.in. trzy symfonie (I Stmívání 1920, II Start 1929, III Partita 1936), dwa koncerty fortepianowe, dwie sinfonietty (1947 i 1967), pięć kwartetów smyczkowych, dwie sonaty skrzypcowe^[2]. Ponadto pisał opery (Satyr, 1937–1938 i Paleček, 1945–1947) i utwory wokalne^[2].