Pascalina – maszyna licząca zaprojektowana przez Blaise’a Pascala w latach 1641–1645^[1] (według innego źródła była skonstruowała już w 1642 roku^[2]). Umożliwiała dodawanie i odejmowanie liczb^[1]. Był to drugi mechaniczny kalkulator w historii, po modelu skonstruowanym w 1623 lub 1624 roku przez Wilhelma Shickarda^[2][3][4].

W chwili rozpoczęcia projektu Pascal miał około 19 lat. Motywacją jego projektu była chęć ułatwienia pracy ojcu, który był poborcą podatkowym w Rouen^[5]. Konstrukcja Pascala cieszyła się popularnością wśród uczonych i arystokratów^[6]. Maszynę widział m.in. Gottfried Wilhelm Leibniz, który w 1671 roku skonstruował własny model maszyny liczącej^[7][8]. Maszyny Pascala i Leibniza zainspirowały Charlesa Babbage’a do skonstruowania uniwersalnej automatycznej maszyny analitycznej w latach 30. XIX wieku^[7][9].

Do 2006 roku odnotowano zbudowanie około 16 maszyn^[1].

• Pascualina

• Agata Berdowska, Gabriela Górecka-Berdowska. Od abakusa do komputera. „Studia Ekonomiczne”. 159, 2013. 
• Javier Fresán: Marzenia umysłu. Logika matematyczna i paradoksy. Barcelona: RBA, 2023. ISBN 978-84-1149-397-0.
• Piotr Fulmański, Ścibór Sobieski: Wstęp do informatyki. 2010.
• Maciej M. Sysło: Historia rachowania: ludzie, idee, maszyny: historia mechanicznych kalkulatorów. W: Maciej M. Sysło (red.): Homo Informaticus, czyli człowiek w zinformatyzowanym świecie. Warszawa: Warszawska Wyższa Szkoła Informatyki, 2012. ISBN 978-83-921270-6-2.
• Maciej M. Sysło, Anna Beata Kwiatkowska. Myśl logarytmicznie!. „Delta”. 12, 2014. 
• Praca zbiorowa: Oxford: wielka historia świata. T. 30: XX wiek. Świat i Polska od lat osiemdziesiątych do początku XXI w. – Filozofia, religia i sztuka II połowy XX w.. Warszawa: Oxford Educational, 2008. ISBN 978-83-7425-833-3.