Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Małkowicach
Kościół parafialny | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
Małkowice 64, |
Data powołania |
1951 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Archidiecezja | |
Dekanat | |
Kościół parafialny | |
Filie |
Duńkowiczki – pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego |
Proboszcz |
ks. Jerzy Sowa |
Wezwanie | |
Wspomnienie liturgiczne |
31 maja |
Położenie na mapie gminy Orły | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego | |
49°51′21″N 22°49′11″E/49,855833 22,819722 | |
Strona internetowa |
Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Małkowicach − parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Żurawica[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Małkowice były wzmiankowane już w XV wieku. Miejscowi grekokatolicy w 1757 roku zbudowali drewnianą cerkiew, która została zniszczona podczas I wojny światowej. W latach 20. XX wieku rozpoczęto budowę murowanej cerkwi, którą poświęcono 9 września 1939 roku pw. Eliasza Proroka. W 1939 roku we wsi było 1 170 mieszkańców (w tym: 1 020 Ukraińców, 100 Polaków, 70 ukraińskich rzymsko-katolików, 100 Żydów).
W nocy z 17 na 18 kwietnia 1945 roku polscy partyzanci z LSB wymordowali 116 Ukraińców. Po wysiedleniu grekokatolików, przybyli polscy repatrianci. Na kościół filialny zaadaptowano dawną cerkiew.
W 1951 roku dekretem bpa Franciszka Bardy została erygowana ekspozytura, z wydzielonego terytorium parafii Żurawica. [2].
W 1952 roku prymas abp Stefan Wyszyński nadał kościołowi tytuł Nawiedzenia Najswiętszej Maryi Panny.
W 1984 roku w Duńkowiczkach rozpoczęto budowę murowanego kościoła filialnego, według projektu arch. inż. Władysława Pisza, który poświęcono pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego.
Na terenie parafii jest 1 243 wiernych (w tym: Małkowice – 900, Duńkowiczki – 343)[3].
- Proboszczowie parafii:[4]
- 1951–1956. ks. Stanisław Kościński (ekspozyt)[5].
- 1956. ks. Jan Obara (ekspozyt).
- 1956–1959. ks. Florian Zając (ekspozyt)[6].
- 1959–2000. ks. Jerzy Blira (ekspozyt)[7][8][9].
- 2000–2002. ks. Adam Hus.
- 2002– nadal ks. Jerzy Sowa.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Opis dekanatu na stronie diecezji
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 519) ISSN 1233-4685
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 338-339) ISSN 1429-6314
- ↑ Duszpasterze
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 133) [dostęp 2024-06-09]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 150) [dostęp 2024-06-09]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 41) [dostęp 2024-06-09]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 225) [dostęp 2024-06-09]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 499-500) [dostęp 2024-06-09]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.