Parafia pw.
Świętych Apostołów
Piotra i Pawła
w Nowej Osuchowej; Sanktuarium Matki Bożej Królowej Polski

Kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Nowa Osuchowa
Adres	ul. Kościelna 66, Nowa Osuchowa 07-308 Poręba nad Bugiem
Data powołania	1976
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diecezja	łomżyńska
Dekanat	Ostrów Mazowiecka - Chrystusa Dobrego Pasterza
Kościół	NMP Królowej Polski
Proboszcz	ks. Waldemar Grzeszczuk (od 2019)
Wezwanie	Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Wspomnienie liturgiczne	NMP Królowej Polski, Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Położenie na mapie gminy wiejskiej Ostrów Mazowiecka Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła
Położenie na mapie Polski Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła
52°44′34″N 21°43′56″E/52,742778 21,732222

Parafia pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Nowej Osuchowej – rzymskokatolicka parafia należąca do dekanatu Ostrów Mazowiecka – Chrystusa Dobrego Pasterza, diecezji łomżyńskiej, metropolii białostockiej^[1].

W 1910 we wsi, w pobliżu rzeki Tuchełki, miały miejsce objawienia maryjne^[1][2]. W dniu 2 czerwca 1910 trzy dziewczynki z Nowej Osuchowej wracały z Poręby z nauki katechizmu. Józefa i Rozalia zobaczyły złote promienie z nieba i postać kobiety w białej sukni przepasanej błękitną szarfą, z białym płaszczem na ramionach. Z każdego palca kobiety spływały złote promienie, a wokół głowy miała 15 kwiatów białej róży. Dziewczynki uklękły i odmówiły „Anioł Pański”. Wizja powtórzyła się następnego dnia, kiedy zachęcone przez matki Rozalia i Józefa odmówiły w miejscu objawienia cząstkę różańca. W kolejnych dniach do dziewczynek dołączyły inne osoby odmawiające różaniec, wszyscy widzieli jasność na miejscu objawienia. Od 5 czerwca Maryję zaczęła widzieć także 33-letnia wówczas Marianna Andryszczyk z Nowej Osuchowej. Codziennie w czasie modlitwy dziewczynki i kobieta miały widzenia. Maryja poprosiła o odmawianie różańca i codzienne gromadzenie się na miejscu objawień na modlitwę. Oświadczyła, że przybywa z Częstochowy – co ważne, krótko wcześniej, bo w niedzielę Trójcy Przenajświętszej (22 maja 1910) miała tam miejsce ponowna koronacja obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. W czasie objawień w 1913 Matka Boża wypowiadała się w formie ostrzeżeń i napomnień, zapowiadając wojnę, ale i obiecując swoją opiekę nad ludźmi^[3].

Marianna Andryszczyk przekazała informację o znakach miłości i błogosławieństwa Boga i Maryi. Były to woda ze strumyka, który przepływał obok miejsca objawień, i lniane płótno. Maryja zapowiedziała, że oba będą mieć leczniczą moc. Poleciła nabrać wodę w naczynia i zostawiać na czas różańca obok krzyża, który wystawiono w miejscu objawień w 1910, tak samo robić z płótnem. Zapowiedziała też stworzenie źródła wody, która będzie uzdrawiać chorych^[3].

Na pamiątkę objawień zbudowano drewnianą kaplicę^[1] z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Około 1920 Marianna Andryszczyk zaczęła starać się o namalowanie obrazu przedstawiającego Maryję z Dzieciątkiem według wizji. Obraz powstał w Warszawie, namalował go Włodzimierz Tur. Obraz zawieszono w kaplicy 29 czerwca 1926. Budynek spłonął 1 lipca 1929. Obraz ocalał, ale był nadpalony. Nowy obraz zamówiono u tego samego malarza. Zawieszono go w kaplicy, a w 1958 przeniesiono do kościoła^[3].

W 1943 zaczęto budować drewniany kościół. Inicjatorem był Edmund Szuba, późniejszy kapłan i promotor kultu Matki Bożej Osuchowskiej. To jedyny kościół w ówczesnej diecezji płockiej, który powstał podczas okupacji hitlerowskiej. Początkowo nabożeństwa prowadził ksiądz z kościoła parafialnego w Porębie, a w 1952 w Osuchowej na stałe zamieszkał ks. emeryt Władysław Deluga. W pracy wspierał go Edmund Szuba. W 1958 do kościoła przeniesiono obraz Maryi^[4].

W 1983 wykorzystano elementy drewnianego kościoła i do kapliczki w lesie w pobliżu miejsca objawień dobudowano wieżę. Wyremontowano wnętrze. Kaplicę stworzono na wzór pierwszego kościoła w Osuchowej. Zawieszono tu kopię cudownego obrazu^[4] wykonaną w 2009^[1], zdobioną uratowaną z pożaru sukienką^[4].

Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Nowej Osuchowej powstał w latach 1981–1984. Inicjatorem był proboszcz ks. Henryk Rochowicz, a projektantem architekt Stanisław Marzyński. Kościół został konsekrowany 29 czerwca 1984 przez bp. Bogdana Sikorskiego^[1].

Z dniem 5 listopada 1992 parafię ogłoszono Sanktuarium Maryjnym. Obraz Matki Bożej Osuchowskiej został uznany za cudowny^[4].

W 2000 między kaplicą a kościołem wykonano stacje różańcowe. Obok kaplicy wykopano studnię. Drewniany krzyż w miejscu objawień zamieniono na metalowy^[4].

Od lat 80. XX wieku Osuchowa jest celem pielgrzymek na Święto Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski (3 maja)^[3], choć pierwsze zorganizowane grupy pielgrzymkowe przybywały tu już w latach 50^[5].

Rozwój kultu maryjnego w Osuchowej był przedmiotem pracy magisterskiej z liturgiki autorstwa Ryszarda Kurowskiego, obronionej na Wydziale Teologicznym ATK w Warszawie w 1995^[2].

Parafia została erygowana 8 grudnia 1976, w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, decyzją biskupa płockiego Bogdana Sikorskiego. Stała się częścią dekanatu wyszkowskiego^[4]. Wydzielono ją z parafii św. Barbary w Porębie. Do parafii należały wsie: Nowa Osuchowa, Stara Osuchowa, Dybki i Wiśniewo. W 1977 Dybki i Wiśniewo wróciły do parafii w Porębie^[3].

W 1992 parafia została przeniesiona z diecezji płockiej do diecezji łomżyńskiej^[1], do dekanatu ostrowskiego pw. Chrystusa Dobrego Pasterza^[4].

W latach 1952–2003 posługę w świątyni pełnili księża diecezjalni. W 2003 ówczesny biskup łomżyński Stanisław Stefanek powierzył opiekę nad parafią redemptorystom. W 2019 sanktuarium wróciło pod jurysdykcję diecezji^[2].

Za kościołem stoi Dom Pielgrzyma zbudowany z inicjatywy ks. Adama Henryka Rochowicza (dawny Ośrodek Oazowy wybudowany w 1984) oraz ołtarz polowy. W 1955 zorganizowano cmentarz grzebalny^[2][4]. Plebanię wystawiono w latach 1978–1979^[2].

Z parafii pochodzą kapłani świeccy (ks. Stanisław Kruszewski – święcenia w 1970, ks. Andrzej Peła – 1974, ks. Jan Deptuła – 1975, ks. Jan Peła – 1985) i zakonni (o. Edward Tułowiecki – 1980, misjonarz werbista w Kongo) oraz jeden bonifrater, trzy siostry Zgromadzenia Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego i jedna siostra Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia^[2].

Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Nowej Osuchowej został zbudowany z czerwonej cegły na planie prostokąta. Jest jednonawowy. W oknach ma witraże nawiązujące do wybranych tajemnic różańcowych i miejscowych objawień maryjnych. Wnętrze świątyni zdobi polichromia z wizerunkami świętych, m.in. św. Jadwigi, św. A. Chmielowskiego, św. A. Boboli, bł. K. Kózki, bł. B. Lament. Ołtarz główny jest wykonany z drewna układanego boazeryjnie. W centrum umieszczono cudowny obraz Matki Bożej Osuchowskiej, zasłaniany wizerunkiem patronów parafii: św. Piotra i św. Pawła^[4]. W 2022–2023 Artur Szydlik wykonał płaskorzeźby na drzwi do kościoła z miedzianej blachy kształtowanej na zimno. Przedstawiają portrety świętych z atrybutami: Piotra i Pawła, a niżej św. Barbary i św. Rocha. Trzeci rząd kwater to herb Jana Pawła II oraz herb bp. Janusza Stepnowskiego, herb kapituły katedralnej w Płocku i herb Benedykta XVI. W najniższym rzędzie znajdują się: leśna kapliczka Matki Boskiej Osuchowskiej z drzewem oraz fasada kościoła w Nowej Osuchowej, zaś między nimi lilia i ryby. Drewniane drzwi przeszły konserwację^[6].

Obraz Matki Bożej Osuchowskiej przypomina obraz Matki Bożej Częstochowskiej, ale tutaj twarze Maryi i Jezusa są jaśniejsze, a postacie namalowano na niebieskim tle i otoczono 12 gwiazdami. Na twarzach Maryi i Jezusa widać łzy. Na dole obrazu zamieszczono słowa „Pod Twoją obronę uciekamy się”, w szczycie zaś napis „Matko Osuchowska Broń nas”. Na skrzydłach bocznych ołtarza umieszczono tablice z wotami. Obraz jest flankowany figurami wykonanymi przez miejscowych rzeźbiarzy, przedstawiającymi świętych Piotra i Pawła^[4].

W granicach parafii znajdują się miejscowości^[1]: