Ten artykuł od 2009-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.

Państwowe Zbiory Sztuki w Dreźnie

Staatliche Kunstsammlungen Dresden

Zamek Rezydencyjny w Dreźnie
Państwo	Niemcy
Miejscowość	Drezno
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Państwowe Zbiory Sztuki w Dreźnie (niem. Staatliche Kunstsammlungen Dresden) to najstarszy i drugi co do wielkości związek muzeów w Niemczech. W nim zjednoczone jest dwanaście muzeów, które należą do najbardziej renomowanych na świecie. Opierając się na wiekowej tradycji kolekcjonerskiej, wyróżniają się wysoką jakością dzieł sztuki oraz dużą różnorodnością tematyczną.

Od 2010 roku Państwowe Zbiory Etnograficzne Saksonii (Staatliche Ethnografische Sammlungen Sachsen) należą do związku Państwowych Zbiorów Sztuki w Dreźnie. W ten sposób zbiory etnograficzne jak i zbiory sztuki mogą lepiej wykorzystać swój potencjał we wspólnych projektach, wystawach i badaniach naukowych.

W roku 2010 Państwowe Zbiory Sztuki w Dreźnie na wielkiej wystawie jubileuszowej pod tytułem „Przyszłość od 1560 r. Wystawa” („Zukunft seit 1560. Die Ausstellung”) świętowały zarówno tradycję, jak i przyszłość swej 450-letniej działalności kolekcjonerskiej.

August Mocny i jego syn August III, obaj kolejni polscy królowie oraz książęta sascy, kształtowali w XVIII wieku, jako wybitni protektorzy sztuki, długotrwały rozwój dzisiejszych Państwowych Zbiorów Sztuki w Dreźnie. Odziedziczone po nich zbiory można odnaleźć w budowlach światowej sławy jak w Zwingerze, w Zamku Rezydencyjnym (Residenzschloss) albo w Albertinum.

„Gwiazdą muzeów” jest bez wątpienia Zielone Sklepienie (Grünes Gewölbe), które zostało otwarte po obszernej restauracji oraz rekonstrukcji w Zamku Rezydencyjnym. Dwie stałe wystawy Zielonego Sklepiena, Historyczne Zielone Sklepienie (Historisches Grünes Gewölbe) oraz Nowe Zielone Sklepienie (Neues Grünes Gwölbe) przyciągają zwiedzających. W 2006 roku Historyczne Zielone Sklepienie powróciło do dziedzicznych pomieszczeń, w których wizja Augusta Mocnego o barokowej syntezie sztuki jako wyraz bogactwa i absolutnej władzy staje się żywa. Zielone Sklepienie jest dziś znów synonimem dla Drezna.

Nie mniej słynna jest Galeria Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie (Gemäldegalerie Alte Meister) w budowli Sempera przy Zwingerze (Semperbau am Zwinger) i to nie tylko ze względu na „Madonnę Sykstyńską” Rafaela Santi, która jest ikoną historii sztuki. Muzeum kryje w sobie arcydzieła słynnych malarzy od XVI do XVIII wieku. Między nimi znajdują się znane nazwiska jak Giorgione, Tycjan, Cranach, Dürer i Poussin. Wpływowe malarstwo holenderskie i flamandzkie XVII wieku odzwierciedla obrazami Vermeera, Rubensa albo Rembrandta tylko część wspaniałych zasobów galerii tej i następnych epok.

„Białe złoto” z okresu panowania chińskiego cesarza Kangxi, japońska porcelana Imari i Kakiemon z kolorowymi wzorami jak i arcydzieła manufaktury w Miśni z XVIII wieku tworzą z 20 tys. pojedynczych egzemplarzy drezdeńskie Zbiory Porcelany, najobszerniejsze i znaczące zbiory ceramiczne na świecie. Jednocześnie reprezentują królewskie zbiory Augusta Mocnego.

Z Casparem Dawidem Friedrichem zaczyna się w Galerii Nowych Mistrzów (Galerie Neue Meister) modernizm. Obrazy z epoki romantyzmu jak np. drezdeńskiego lekarza i malarza Carla Gustava Carusa aż po obrazy Gerharda Richtera można podziwiać w galerii. Od 2005 roku do Państwowych Zbiorów Sztuki należy Archiwum Gerharda Richtera (Gerhard Richter Archiv). Jest to centrum badawcze i naukowe, w którym dokumentowane są wszelkie książki, obrazy, czasopisma, katalogi, fotografie oraz widea o artyście. W czerwcu 2010 roku Galeria Nowych Mistrzów powróciła na swoje dziedziczne miejsce; do Albertinum. Również i Zbiory Rzeźb (Skulpturensammlung) znajdują się od czasów legendarnego dyrektora Georga Treua w Albertinum. Budynek który powstał w stylu włoskiego renesansu, został restaurowany i dostał nową spektakularną architekturę: zawiera na poddaszu, tuż nad dziedzińcem, magazyny i pracownie konserwatorskie – tak zwaną „Arkę dla sztuki”. Nowe Albertinum wnosi sztuką od romantyzmu do współczesności ważne impulsy w strukturę muzeów Państwowych Zbiorów Sztuki w Dreźnie.

W marcu 2010 roku otwarta została Komnata Turecka (Türckische Cammer). Elektorsko-saksońskie zbiory sztuki orientalnej przedstawiają w fascynujący sposób turecką i europejską historię. Wzbogacają Zamek Rezydencyjny o następną atrakcję.

Ponadto Państwowe Zbiory Sztuki w Dreźnie zawierają dalsze instytucje muzealne oraz naukowe jak bibliotkę sztuki (Kunstbibliothek) albo fundację sztuki (Kunstfonds).

Pozostałe muzea to:

• Kupferstich-Kabinett (Gabinet Miedziorytów)
• Mathematisch-Physikalischer Salon (Salon Matematyczno-Fizyczny)
• Rüstkammer (Zbrojownia)
• Münzkabinett (Gabinet Numizmatyczny)
• Kunstgewerbemuseum (Muzeum Rzemiosła Artystycznego)
• Museum für Sächsische Volkskunst and Puppentheatersammlung (Muzeum Saksońskiej Sztuki Ludowej z Kolekcją Marionetek)
• GRASSI Museum für Völkerkunde zu Leipzig (Muzeum etnograficzne w Lipsku)
• Museum für Völkerkunde Dresden (Muzeum etnograficzne w Dreźnie)
• Völkerkundemusuem Herrnhut (Muzeum etnograficzne)