Płutnica
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Struga 1 rzędu | |
| Długość | 9,12 km |
| Powierzchnia zlewni |
77,27 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Puckie Błota okolice Starzyńskiego Dworu |
| Ujście | |
| Recypient | Zatoka Pucka |
| Miejsce |
na północ od Pucka |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Płutnica – struga, dopływ Zatoki Puckiej[1] o długości 9,12 km[2] i powierzchni zlewni 77,27 km²[3].
Nazwę strugi zapisywano m.in. jako Pulnitza (1285), Putnicza (1342), Plutnica (1627)[4]; nazwa ta może pochodzić od wyrazu „puta” oznaczającego kałużę[4], bądź od wyrazu „pula” oznaczającego kobiecy narząd płciowy[5]. Od nazwy strugi pochodzi nazwa miejscowości Puck[4].
Struga płynie na Pobrzeżu Bałtyckim. Jej źródła znajdują się na obszarze bagiennym Puckich Błot w okolicy Starzyńskiego Dworu. Struga w swoim całym przepływie przebiega bagienną pradoliną dzieląc pofałdowany obszar kęp Swarzewskiej i Puckiej. Zachodnią krawędzią pradoliny strugi są wschodnie krańce Puszczy Darżlubskiej i Wysoczyzny Żarnowieckiej. W ostatnich latach[kiedy?] w jej dolinie powstała największa w powiecie puckim farma wiatrowa.
U ujścia Płutnicy do Zatoki Puckiej znajdują się zatopione pozostałości średniowiecznego portu Pucka z wrakami pięciu średniowiecznych łodzi. U ujścia znajdują się również ostoja ptactwa oraz miejsce widokowe na Zatokę Pucką[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 213, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Płutnica na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-16].
- ↑ Płutnica na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-16].
- ↑ a b c Puck – miejsce zaślubin Polski z morzem – Region Gdański NSZZ „Solidarność” [online], solidarnosc.gda.pl, 3 marca 2020 [dostęp 2022-06-22].
- ↑ Béata Jankòwskô, Òbrazë Pùcka w kaszëbsczi lëteraturze na wëbrónëch przëkładach, „Biuletin Radzëznë Kaszëbsczégò Jãzëka / Biuletyn Rady Języka Kaszubskiego”, Gduńsk: Kaszëbskò-Pòmòrsczé Zrzeszenié, 2020, s. 90, ISSN 1899-4318 (kaszub.).
- ↑ Jarosław Ellwart, Norda na szlaku, Gdynia: Region, 2003, ISBN 83-89178-01-X, OCLC 750522363.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
