Opętani
Opętani – powieść sensacyjna Witolda Gombrowicza, drukowana pod pseudonimem Z. Niewieski[1] w 1939 roku w odcinkach na łamach dzienników: „Dobry Wieczór – Kurier Codzienny” (Warszawa) i „Express Poranny” (Kielce, Radom). Ostatni odcinek powieści ukazał się 3 września 1939 roku w 243 numerze dziennika „Kurier Czerwony”[2].
Książka łączy w sobie cechy powieści gotyckiej, kryminalnej i romansu. Głównym wątkiem jest niespodziewana i gwałtowna miłość pomiędzy Mają Ochołowską – panną z dobrego domu a Marianem Walczakiem vel Leszczukiem[3] – dwudziestoletnim trenerem tenisa. Tłem zaś są tajemnicze wydarzenia rozgrywające się w fikcyjnym zamku w Mysłoczy.
Witold Gombrowicz przyznał się do autorstwa dopiero w 1969 r. pisząc notę biograficzną na swój temat dla specjalnego zeszytu L'Herne[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Konstanty Jeleński, Pożytek z niepowodzenia [w:] Witold Gombrowicz, Opętani. Warszawa 1990.
- ↑ Witold Gombrowicz, Opętani. Warszawa 1990. Nota „Od wydawcy”.
- ↑ W rozdziale drugim powieści, na stronie 31 (wydanie Res Publica, Warszawa 1990) następuje zmiana nazwiska bohatera, o czym informuje przypis o treści „Wobec tego, że jak się okazało, istnieje w rzeczywistości trener tenisowy p. Walczak, zmieniamy za zgodą autora nazwisko na Leszczuk. Zaiste, dziwny zbieg okoliczności!”
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Gombrowicz, Opętani. Wstęp Pożytek z niepowodzenia Konstanty A. Jeleński, przeł. Jerzy Lisowski. Warszawa 1990. ISBN 83-7046-096-8
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
