Okręty podwodne typu J3

Kraj budowy	Japonia
Stocznia	Kure, Kawasaki
Zbudowane	I-7, I-8
Użytkownicy	Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Stracone	dwie
Uzbrojenie:
20 torped, działo 140 mm, karabin 13,2 mm zamienione na podwójne działko 25 mm
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe	6 x 533 mm
Wyposażenie	1 samolot 4 żywe torpedy Kaiten (I-8 od 1944 r. zamiast samolotu)
Załoga	100 oficerów i marynarzy
Wyporność:
• na powierzchni	2525 ton
• w zanurzeniu	3538 ton
Zanurzenie testowe	100 metrów
Zasięg:
• na powierzchni	14.000 mil morskich przy 16 węzłach na powierzchni 60 mil morskich przy 3 węzłach w zanurzeniu

Okręty podwodne typu J3 – typ japońskich okrętów podwodnych z czasów II wojny światowej, zwodowanych w latach 1935-1936 w dwóch egzemplarzach - jednostek I-7 w stoczni Kure oraz I-8 w stoczni Kawasaki. Ten typ okrętów był powiększoną wersją jednostek typu J2, zostały też uznane za okręty flagowe swoich eskadr. W 1943 roku karabiny 13,2 mm zostały zastąpione podwójnym działkiem przeciwlotniczym kalibru 25 mm, zaś w połowie 1943 roku I-8 w miejsce działa 140 mm I-8 otrzymał podwójne działo o tym samym kalibrze. Pod koniec 1944 roku I-8 został poddany przebudowie uzdatniającej do przenoszenia żywych torped kaiten, co wymagało jednak usunięcia działa, hangaru oraz katapulty samolotu, w celu zastąpienia ich stelażem dla czterech torped. 31 sierpnia 1943 roku, I-8 jako jedyny japoński okręt zakończył z powodzeniem podróż do Europy, zawijając do niemieckiej bazy w Breście. 5 lipca 1943 roku niedaleko Kiska amerykański niszczyciel USS "Monaghan" (DD-354) zatopił I-7, natomiast 3 marca 1945 roku w pobliżu Okinawy niszczyciele USS "Morrison" (DD-560) i "Stockton" (DD-646) zatopiły I-8.

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 251. ISBN 1-85109-563-2.