Oblężenie Sandomierza

II najazd mongolski na Polskę
Tatarska rzeż mnichów w kościele w Sandomierzu
Czas	1259–1260
Miejsce	Sandomierz
Terytorium	Polska
Wynik	zwycięstwo Tatarów
Strony konfliktu
wojska tatarskie wspierane przez Litwinów, Rusinów i Jaćwingów mieszkańcy Sandomierza
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane 49 zakonników i nieznana liczba mieszkańców
brak współrzędnych

Oblężenie Sandomierza – bitwa stoczona w czasie II najazdu mongolskiego na Polskę, zakończona poddaniem miasta.

Po dotarciu do Sandomierza pod koniec 1259 roku wojska tatarskie wspomagane przez Litwinów, Rusinów i Jaćwingów rozpoczęły jego oblężenie. Jednak Tatarzy, nienawykli do oblężeń, przekonali mieszkańców w zamian za obietnicę bezpieczeństwa do poddania miasta. Nie dotrzymali jednak danego słowa. Plądrowaniu Sandomierza towarzyszyło mordowanie lub topienie jego mieszkańców w Wiśle^[1]. Dopuścili się także rzezi 49 mnichów z zakonu dominikanów. Zakonnicy wraz z przeorem Sadokiem z Bolonii zostali 2 lutego 1260 zabici w kościele w czasie śpiewania hymnu na chwałę Matki Boskiej.^[2].

 Osobny artykuł: Sadok i 48 Sandomierskich Dominikańskich Męczenników.

• Krzysztof Stopka. Męczennicy sandomierscy. Legenda i rzeczywistość. „Nasza Przeszłość”. 80, 1993. Ks. Jan Dukała CM. Kraków: Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy NASZA PRZESZŁOŚĆ. ISSN 0137-3218. [dostęp 2018-02-07]. (pol.). 

• Oblężenie Sandomierza