Napoleon Milicer
.jpg)
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel |
| Narodowość |
polska |
| Tytuł naukowy |
magister nauk przyrodniczych |
| Alma Mater | |
| Rodzice |
Romuald i Antonina ze Ślubowskich |
| Małżeństwo |
Maria Józefa Skołdycka |
.jpg)
Napoleon Milicer (ur. 19 października 1842, zm. 28 czerwca 1905 w Warszawie) – polski chemik i pedagog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Napoleon Milicer był synem Romualda i Antoniny ze Ślubowskich, urodził się dnia 19 października 1842 w Warszawie. W mieście rodzinnym ukończył gimnazjum i wyjechał na studia do Heidelbergu. Tu miał okazję poznać i wiele się nauczyć od Roberta Bunsena.
W następnym roku wybucha powstanie styczniowe, Milicer powraca do domu i wstępuje do oddziału Mariana Langiewicza. Uczestniczy w walkach zbrojnych, dostaje się do niewoli i zostaje uwięziony w warszawskiej cytadeli. Po paru miesiącach zostaje zwolniony i zapisuje się Szkoły Głównej w Warszawie, w 1867 po przedstawieniu rozprawy „O ogólnych metodach syntezy w chemii organicznej” uzyskuje stopień magistra nauk przyrodniczych.
W 1870 Szkoła Główna staje się uczelnią rosyjską i dla Milicera nie ma w niej miejsca.
Przystępuje do spółki prowadzącej chemiczną działalność wytwórczą.
Jednym ze skutków represji zaborczych po powstaniu styczniowym była likwidacja polskiego szkolnictwa wyższego. W tej sytuacji po wielu staraniach dnia 1 czerwca 1875 uzyskano pozwolenie na otwarcie Muzeum Przemysłu i Rolnictwa mającego za zadanie szerzenie wiedzy dla produkcji przemysłowej, rzemieślniczej i rolnej. Jako pierwsze laboratorium, w kwietniu następnego roku, została uruchomiona Pracownia Chemiczna. Kierownikiem tej Pracowni został Napoleon Milicer. Prowadzone były tu kursy m.in. z dziedziny chemii na poziomie studiów dla uczniów szkoły handlowej im. Kronenberga czy też letnie kursy dla pracowników cukrowni. Prowadzono tu również prace badawcze z chemii. Wśród słuchaczy i uczestników były takie osoby jak: Leon Marchlewski, Maria Skłodowska-Curie[1], Władysław Natanson. Milicer był wykładowcą Uniwersytetu Latającego w Warszawie.
Napoleon Milicer był żonaty z Marią Józefą Skołdycką i nie mieli dzieci, zmarł 27 czerwca 1905 w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 207-6-15/16)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ To tu wszystko się zaczęło! [online], Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi, 8 października 2020 [dostęp 2021-01-10] (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANTONINA MILICER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. 10. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów., 1901, s. 189, seria: Encyklopedia Powszechna : z ilustracjami i mapami. [dostęp 2021-01-27].
- Joanna Radziewicz. Napoleon Milicer – pierwszy kierownik pracowni chemicznej przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie.. „Rolniczy Magazyn Elektroniczny”. nr 25, maj 2008. Warszawa: Centralna Biblioteka Rolnicza. ISSN 1734-3070. [dostęp 2021-01-27].
- Napoleon Milicer [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2021-01-27].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
