Michaił Okuń

Pełne imię i nazwisko	Michaił Osipowicz Okuń
Data i miejsce urodzenia	6 marca?/18 marca 1898 Petersburg
Data i miejsce śmierci	1959 Leningrad
Wzrost	172 cm
Pozycja	obrońca/pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1915–1918 Merkur Sankt Petersburg
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1919–1923 Merkur Piotrogród ? (?) 1924–1927 Centralny Rajon Leningrad ? (?) 1928–1930 LOSPS Leningrad ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1935 reprezentacja Gorkiego 1935–1938 Krasnaja Zaria/Elektrik Leningrad 1939 Spartak Leningrad 1940–1941 Dinamo Leningrad 1945–1947 Dinamo Leningrad 1949 Dynamo Kijów
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Michaił Osipowicz Okuń (ros. Михаил Осипович Окунь; ur. 6 marca^?/18 marca 1898 w Petersburgu, zm. 1959 w Leningradzie) – rosyjski piłkarz pochodzenia żydowskiego, grający na pozycji obrońcy lub pomocnika, trener i sędzia piłkarski.

W 1919 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Merkur Piotrogród. W 1924 został piłkarzem klubu Centralny Rajon Leningrad. W 1928 przeszedł do LOSPS Leningrad. W 1930 zakończył karierę piłkarską.

Bronił barw reprezentacji Piotrogrodu/Leningradu (1921-1925). Występował w meczach międzynarodowych z robotniczymi drużynami Norwegii, Finlandii i Szwecji.

W latach 1922–1934 wykładał w Państwowym Instytucie Pedagogicznym im. A.I.Hercena w Leningradzie. W 1935 rozpoczął karierę trenerską. Najpierw trenował reprezentację miasta Gorki. W sierpniu powrócił do Leningradu, gdzie trenował klub Krasnaja Zaria Leningrad, który potem zmienił nazwę na Elektrik Leningrad. W lipcu 1938 został zwolniony z zajmowanego stanowiska. W 1939 prowadził Spartak Leningrad. Od 1940 do 1947 z przerwą w okresie wojennym trenował Dinamo Leningrad, z którym 3-krotnie zdobywał 5. miejsce. W 1949 objął stanowisko głównego trenera Dynama Kijów.

Sędziować mecze w piłce nożnej i bandy rozpoczął w 1918. Pracował na kierowniczych stanowiskach miejskiego (od 1923), republikańskiego (od 1925) i ogólnokrajowego (od sierpnia 1928) Kolegium Sędziowskiego. W latach 20.-30. XX wieku sędziował mistrzostwa ZSRR, Rosyjskiej FSRR oraz inne wielkie turnieje.

W latach 1925–1928 członek Sekcji Gier Sportowych w Radzie Gubernatorskiej Kultury Fizycznej, latach 1929-1934 przewodniczący Sekcji Piłki Nożnej LOSFK.

Jeden z pierwszych w ZSRR prowadził przez radio gimnastykę zakładową w latach 1929-1932. W latach 1931–1948 komentował mecze piłkarskie i hokejowe, w maju-czerwcu 1942 prowadził transmisje radiowe meczów piłkarskich podczas blokady Leningradu.

W 1959 zmarł w Leningradzie w wieku 61 lat^[1].

• mistrz Piotrogrodu: 1923

• nagrodzony tytułem sędzia kategorii ogólnokrajowej: 1935
• nagrodzony tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1947

• Michaił Okuń w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na www.junik.lv (ros.)