Michaił Czigorin
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 |              | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 | | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
Michaił Czigorin, ros. Михаил Иванович Чигорин (ur. 31 października?/12 listopada 1850 w Gatczynie, zm. 12 stycznia?/25 stycznia 1908 w Lublinie) – rosyjski szachista, uczestnik meczów o mistrzostwo świata z Wilhelmem Steinitzem.
Kariera szachowa
[edytuj | edytuj kod]Pod koniec XIX wieku był uczestnikiem wielu prestiżowych turniejów z udziałem najsilniejszych szachistów świata. Wygrał turnieje w Nowym Jorku (1889) i Budapeszcie (1896). Turniej w Hastings w 1895 roku z udziałem całej światowej czołówki zakończył na drugiej pozycji (za Harrym Pillsburym, a przed Emanuelem Laskerem, Siegbertem Tarraschem i Wilhelmem Steinitzem). Trzykrotnie triumfował w mistrzostwach imperium rosyjskiego.
Czigorin dwukrotnie w Hawanie rozegrał mecze o mistrzostwo świata przeciwko Wilhelmowi Steinitzowi. Pierwszy mecz w 1889 roku przegrał w stosunku 6½ – 10½. Rewanż rozegrany trzy lata później był bardziej wyrównany, lecz również zakończył się porażką Czigorina 10½ – 12½.
W pierwszej dekadzie XX wieku Czigorin był mniej widoczny w wielkich turniejach szachowej elity. Wygrał mniej znaczące turnieje w Moskwie (1901), w Kijowie i Wiedniu (1903) oraz w Petersburgu (1905). Prawie do końca życia pozostawał najsilniejszym rosyjskim szachistą, redagował i za własne pieniądze regularnie wydawał szachowy periodyk, był energicznym organizatorem szachowego życia w Rosji. Jest uznawany za ojca rosyjskiej szkoły szachów, pozostawił znaczny wkład w rozwój teorii otwarć szachowych. Kilka wariantów debiutowych nosi jego nazwisko. Do najważniejszych należą:
- obrona Czigorina przeciw gambitowi hetmańskiemu (1.d4 d5 2.c4 Sc6),
- wariant Czigorina w partii hiszpańskiej (1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf6 5.O-O Ge7 6.We1 b5 7.Gb3 d6 8.c3 O-O 9.h3 Sa5 10.Gc2 c5 11.d4 Hc7),
- wariant Czigorina w obronie francuskiej (1.e4 e6 2.He2).
Według retrospektywnego systemu rankingowemu Chessmetrics, najwyższą punktację osiągnął w październiku 1895 r., z wynikiem 2797 punktów zajmował wówczas 3. miejsce na świecie (za Emanuelem Laskerem i Siegbertem Tarraschem)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- W.Litmanowicz, J. Giżycki, Szachy od A do Z, tom I, Warszawa 1986, s. 177-180
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Michaił Czigorin – wybrane partie szachowe (ang.)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
