Mięsień smukły (łac. musculus gracilis) – w anatomii człowieka długi, cienki, płaski mięsień należący do warstwy przedniej grupy przyśrodkowej mięśni uda. Biegnie od gałęzi dolnej kości łonowej i gałęzi kości kulszowej, kieruje się ku dołowi i w dolnej części uda przechodzi w długie, cienkie ścięgno, owijające się od tyłu wokół nadkłykcia przyśrodkowego kości udowej i dalej biegnie z mięśniem krawieckim i mięśniem półścięgnistym, tworząc wraz z przyczepami końcowymi tych mięśni gęsią stopę ścięgnistą. Przyczep końcowy ścięgna mięśnia smukłego znajduje się poniżej i przyśrodkowo od guzowatości kości piszczelowej^[1][2]. Unaczynienie mięśnia pochodzi od tętnic sromowych zewnętrznych, tętnicy przyśrodkowej okalającej udo od tętnicy udowej oraz tętnicy zasłonowej od tętnicy biodrowej wewnętrznej. Unerwiony jest przez gałąź przednią nerwu zasłonowego (L2–4)^[1].

Mięsień ten działa na dwa stawy – biodrowy i kolanowy. Przy wyprostowanym kolanie przywodzi udo, prostuje je nieznacznie i słabo rotuje na zewnątrz. W stawie kolanowym działa jako zginacz^[1][2].