Menzura
Menzura (od łac. mensura – „miara”, „wymiar”) – w instrumentologii, ogół relacji metrycznych pomiędzy dźwiękotwórczymi elementami instrumentów muzycznych[1].
W przypadku chordofonów szyjkowych pomiary menzury dotyczą głównie czynnej długości struny drgającej, czyli odległość między siodełkiem a mostkiem, a także odległości między dolną krawędzią płyty rezonansowej a górnym zagięciem otworu rezonansowego i między górną krawędzią płyty rezonansowej a podstawkiem[1].
W piszczałkach wargowych menzura oznacza stosunek długości do przekroju; w piszczałkach stroikowych stosunek długości do szerokości i grubości stroika[1].
W piszczałkach organowych wargowych menzura oznacza stosunek szerokości wewnętrznej piszczałki do jej długości oraz wymiary wycięcia i szczeliny[2]; w języczkowych – wymiary języczka i kształt tuby rezonansowej[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Biegański 1981 ↓, s. 615.
- ↑ Chwałek 1971 ↓, s. 35.
- ↑ Chwałek 1971 ↓, s. 40.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Biegański: Mała encyklopedia muzyki. Stefan Śledziński (red.). Warszawa: PWN, 1981. ISBN 83-01-00958-6.
- Jan Chwałek: Budowa organów: wprowadzenie do inwentaryzacji i dokumentacji zabytkowych organów w Polsce. Cz. 1, Tekst. Maria Charytańska (red.). Warszawa: MKiS, ZMiOZ, 1971.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
