Marian Zbigniew Włodzimierz Garczyński

Stefan Herman
Zbigniew Karolczak

Skała, Topór

Marian Garczyński (ze zbiorów NAC)
kapitan
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1918 Kraków
Data i miejsce śmierci	13 listopada 1943 Brześć nad Bugiem
Przebieg służby
Lata służby	1937–1943
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	1 Pułk Artylerii Motorowej (II RP), 16 Dywizjon Artylerii Motorowej, 1 Pułk Artylerii Motorowej (PSZ), 10 Dywizjon Artylerii Motorowej, 10 Pułk Artylerii Lekkiej, 1 Pułk Artylerii Motorowej (PSZ), Oddział VI Sztabu Naczelnego Wodza, Kedyw Okręgu Białystok AK
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, kampania wrześniowa
Odznaczenia

Marian Zbigniew Włodzimierz Garczyński vel Stefan Herman vel Zbigniew Karolczak ps. „Skała”, „Topór” (ur. 7 listopada 1918 w Krakowie, zm. 13 listopada 1943 w Brześciu nad Bugiem) – porucznik artylerii Wojska Polskiego, cichociemny.

Był synem Władysława, oficera Wojska Polskiego, i Bronisławy z domu Muchy. W latach 1934–1935 uczył się w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii, a w latach 1935–1937 – w Szkole Podchorążych Artylerii, gdzie 1 października 1937 roku został mianowany podporucznikiem. Od 1937 roku służył w 1 pułku artylerii motorowej, następnie w 16 dywizjonie artylerii motorowej

We wrześniu 1939 roku walczył w 1 baterii 16 dywizjonu artylerii motorowej 10 Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej. Został odznaczony Krzyżem Walecznych. 19 września przekroczył granicę polsko-węgierską. W październiku 1939 roku znalazł się we Francji, gdzie do czerwca 1940 roku służył w I dywizjonie 1 pułku artylerii motorowej 10 Brygady Kawalerii Pancernej. Następnie przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie służył kolejno w 10 dywizjonie artylerii motorowej, 10 pułku artylerii lekkiej i 1 pułku artylerii motorowej. Po przeszkoleniu ze specjalnością w dywersji został zaprzysiężony 16 stycznia 1943 roku i przeniesiony do Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza.

Został zrzucony w Polsce w nocy z 20 na 21 lutego 1943 roku w ramach operacji lotniczej o kryptonimie „Rivet” i został odebrany przez placówkę „Okoń”, znajdującą się 11 km od Koniecpola. Dostał przydział do Kedywu Okręgu Białystok AK jako instruktor dywersji.

Zmarł na skutek komplikacji pogrypowych w Brześciu nad Bugiem i został tam pochowany.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – pośmiertnie.
• Krzyż Walecznych.

W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Marian Garczyński.

W Wojciechowie Lubelskim Mariana Garczyńskiego za swojego patrona przyjęła 1. Wojciechowska Drużyna Harcerska „Wieża” (powstała w 2015 roku) z Harcerskiej Organizacji Wychowawczo-Patriotycznej „Cichociemni”^[1].

• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 1. Oleśnica: Firma „Kasperowicz – Meble”, 1994, s. 41–42. ISBN 83-902499-0-1.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 312. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, s. 131.