Marian Łącz
| Pełne imię i nazwisko |
Marian Mikołaj Łącz | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 grudnia 1921 | ||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
2 sierpnia 1984 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Marian Mikołaj Łącz (ur. 5 grudnia 1921 w Rzeszowie, zm. 2 sierpnia 1984 w Warszawie) – polski piłkarz, aktor teatralny i filmowy, reprezentant Polski w piłce nożnej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczył się w szkole podstawowej, następnie w I Państwowym Gimnazjum im. ks. Stanisława Konarskiego i w II Państwowym Liceum i Gimnazjum im. Stanisława Sobińskiego[1]. Karierę sportową rozpoczął w 1936 roku w klubie Resovia Rzeszów. Początkowo występował na pozycji bramkarza, a następnie napastnika.
Podczas okupacji uczestniczył w tajnych meczach piłkarskich. Był zawodnikiem klubu Sokół Rzeszów. Pod koniec wojny został zawodnikiem klubu Baltia Gdańsk. Po zmianie nazwy klubu rozwiązał umowę i został zawodnikiem ŁKS Łódź[2].
W sezonie 1948 zdobył 17 goli. Rok później z 18 bramkami został wicekrólem strzelców. W 1949 roku wystąpił po raz pierwszy w reprezentacji Polski przeciwko Rumunii. Następnie przeniósł się do Warszawy i został zawodnikiem Polonii Warszawa. W 1956 roku zakończył karierę piłkarską.
Podczas gry w ŁKS studiował w Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej[3]. W roku 1950 ukończył studia na PWST w Warszawie. Występował w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (1948–1949) i Teatrze Polskim w Warszawie (1949–1981). Przez wiele lat łączył grę w piłkę z pracą na deskach teatru[4]. Od roku 1950 występował w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia[5].
W 1951 roku na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych otrzymał III nagrodę za rolę Jana Kubicy w Trzeba było iskry Leona Pasternaka oraz Andrzeja Wiechy w Dobrym człowieku Krzysztofa Gruszczyńskiego w Teatrze Polskim w Warszawie[5]. 19 stycznia 1955 roku na wniosek Ministra Kultury i Sztuki został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[6].
Był mężem aktorki Haliny Dunajskiej, ojcem aktorki Laury Łącz.
Zmarł w Warszawie, pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 105-2-18)[7].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1956: Cień – jako Stefan
- 1956: Zemsta – jako murarz
- 1959: Lotna – jako kapral
- 1962: Zerwany most – jako łącznik z dowództwa kompanii
- 1962: Gangsterzy i filantropi – jako milicjant
- 1963: Skąpani w ogniu – jako plutonowy Tomala
- 1964: Barwy walki – jako partyzant AL
- 1964: Spotkanie ze szpiegiem – jako kierowca PKS
- 1965: Święta wojna – jako Zakrzewski, trener Sparty
- 1965: Podziemny front – jako barman w kasynie (odc. 1)
- 1968: Kierunek Berlin – jako plutonowy Walasek
- 1969: Ostatnie dni – jako plutonowy Walasek
- 1970: Przygody psa Cywila – jako oficer prowadzący szkolenie psów (odc. 2)
- 1970: Wakacje z duchami – jako milicjant pilnujący zamku (odc. 7)
- 1974: Janosik – jako zbójnik Słowak
- 1974: Zwycięstwo – jako plutonowy Walasek
- 1976: Brunet wieczorową porą – jako pan Andrzej, bileter w kinie
- 1976: Polskie drogi – jako ułan Iwaniuk (odc. 1)
- 1977: Lalka (serial telewizyjny) – jako żołnierz na Węgrzech
- 1977: Kochaj albo rzuć – jako organizator pogrzebu Johna Pawlaka
- 1977: Dziewczyna i chłopak – jako gajowy (odc. 4-6)
- 1978: Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz – jako chłoporobotnik na dworcu
- 1978: Zielona miłość – jako robotnik, podwładny Karola
- 1978: Ślad na ziemi – jako robotnik w windzie
- 1980: Dom – jako pan Misiek, pracownik klubu piłkarskiego (odc. 2)
- 1980: Grzeszny żywot Franciszka Buły – jako Ficek, król biedaszybów
- 1981: Miś – jako inkasent
- 1981: Białe tango – jako ojciec Teresy (odc. 3)
- 1982: Popielec – jako Krzemień
- 1983: Alternatywy 4 – jako Władysław Matraszak, sąsiad Balcerka na Pradze
- 1984: Pan na Żuławach – jako chłop zza Buga (odc. 1)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marian Mikołaj Łącz - ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy [online], www.ogrodywspomnien.pl [dostęp 2023-12-11].
- ↑ L. S., Ciężko wywalczone zwycięstwo zielonych. Warta – ŁKS 4:3 (2:0). Ze stanu 2:0 na 2:3 – Smólski strzelcem zwycięskiej bramki., „Nowiny Sportowe. Tygodniowy dodatek Głosu Wielkopolskiego.”, Marian Łącz strzelił w meczu dwie bramki. W numerze zamieszczono jego wizerunek. Na zdjęciu, na stronie tytułowej Łącz stoi czwarty od lewej., 14 lipca 1947 [dostęp 2020-06-12].
- ↑ Łącz zostaje w ŁKS-ie, „Sport”, 4 sierpnia 1949 [dostęp 2020-08-26].
- ↑ Marian Łącz z boiska biegł do teatru. Gwiazdor "Janosika" nie ukrywał zamiłowania do dobrej zabawy. onet.pl, 2022-11-21. [dostęp 2022-11-21]. (pol.).
- ↑ a b Marian Łącz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2023-12-11].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 – na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERA DUNAJSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945–1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Marian Łącz w bazie filmpolski.pl
- Marian Łącz na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
