Maria Andrzej Jałosiński
| Stanisław Maria Andrzej Jałosiński Stanisław Jałocha | ||
| Biskup | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 października 1904 | |
| Data i miejsce śmierci |
29 lipca 1986 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup diecezji śląsko-łódzkiej | ||
| Okres sprawowania |
1955–1983 | |
| Proboszcz parafii Matki Boskiej Szkaplerznej i św. Wojciecha w Lipce | ||
| Okres sprawowania |
1927-1930 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Sakra biskupia |
4 października 1955 | |
| Data konsekracji |
4 października 1955 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Płock | ||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| |||||
Stanisław Maria Andrzej Jałosiński (ur. 4 października 1904 w Gocławiu, zm. 29 lipca 1986 w Łodzi) – duchowny mariawicki, biskup Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, ordynariusz diecezji śląsko-łódzkiej w latach 1955–1983.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem rolnika Jana Jałochy i Józefy z domu Piłka[1]. Ochrzczony jako rzymski katolik w parafii Osieck[2]. W dzieciństwie wraz z rodziną został członkiem parafii mariawickiej w Gocławiu. Wczesne lata spędził w rodzinnej wsi i tam uczęszczał do szkoły początkowej. W 1918 r. wyjechał do Cegłowa i tam uczęszczał do gimnazjum. Po jego ukończeniu w 1923 r. wstąpił do mariawickiego seminarium duchownego w Płocku.
W 1925 r., jeszcze w trakcie nauki, wysłany został do mariawickiej parafii św. Franciszka z Asyżu w Łodzi, do pomocy bp Andrzejowi Gołębiowskiemu. Święcenia kapłańskie 23 maja 1926 r. z rąk bp. A. Gołębiowskiego z jednoczesnym podniesieniem do godności wikarego wspomnianej wyżej parafii. W następnym roku (1927) został przeniesiony do parafii mariawickiej w Niesułkowie k. Strykowa jako jej proboszcz. W tym samym roku ukończył studia teologiczne na płockiej akademii. W roku 1930 przeniesiony został do parafii mariawickiej w Lublinie jako proboszcz, a po sześciu latach (w 1936 r.) ponownie do Łodzi i ponownie do par. św. Franciszka z Asyżu jako wikariusz.
Okres II wojny światowej spędził wraz z całą rodziną w Łodzi najpierw w swoim przedwojennym mieszkaniu przy Ziethenstr. 6 (obecna ul. A. Próchnika), a od około połowy 1941 r. mieszkał w odzyskanym przez mariawitów budynku parafialnym i kościele przy Boelcke/Bölckestr 22 (ob. M. Skłodowskiej-Curie 22).
Aresztowany przez Gestapo na przełomie marca i kwietnia 1943 r. za pomoc okazaną koledze szkolnemu - Jaworskiemu. Najpierw został osadzony w więzieniu policyjnym - ale przede wszystkim w dyspozycji Gestapo - przy ul. S. Sterlinga (podówczas Robert-Koch-Strasse) 16 w Łodzi. Stąd, po kilku tygodniach, trafił do aresztu policji kryminalnej przy ul. J. Kilińskiego (podówczas Buschlinie) 156 gdzie w Wielki Czwartek Wielkanocny 1943 r. przeprowadzono przesłuchanie połączone z udręką fizyczną i psychiczną. Po kilkunastu dniach (7 maja) przewieziony został do więzienia na Radogoszczu skąd został zwolniony – jak wspomina: Bogu przede wszystkim zawdzięczam ocalenie, modlitwie moich najbliższych i pomocy okazanej mi przez śp bp Szymona (podówczas bp mariawickiej diecezji śląsko-łódzkiej) – 27 maja 1943 roku[3].
W 1946 r. został mianowany proboszczem mariawickiej parafii pw. św. Franciszka z Asyżu w Łodzi. Przystąpił energicznie do jej odbudowy po zniszczeniach wojennych, ponieważ kościół znajdował się w tym czasie na terenie getta żydowskiego w Łodzi i był wykorzystywany przez Niemców jako magazyn zagrabionych w getcie przedmiotów, zwłaszcza po jego likwidacji w sierpniu 1944.
15 września 1955 Kapituła Generalna Kościoła Starokatolickiego Mariawitów wybrała ks. Stan. Jałosińskiego na jednego ze swoich biskupów. Sakrę biskupią otrzymał w tym samym roku podczas uroczystości w Płocku, przyjmując imię zakonne „Maria Andrzej”. Został jednocześnie mianowany ordynariuszem mariawickiej diecezji łódzko-śląskiej. Obowiązki biskupie pełnił do 1983 roku, kiedy to ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę. W tym czasie opublikował wiele artykułów o tematyce religijnej w płockim czasopiśmie „Mariawita”.
Zmarł 29 lipca 1986 r. w Łodzi. Spoczywa na mariawickim cmentarzu parafialnym na Dołach.
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Żona Regina (ur. 1901), synowie: Alfons vel Aleksander (ur. 1931) i Stanisław (ur. 1933).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kazimierz Brzeziński, Biskup Stanisław Maria Andrzej Jałosiński nie żyje (wspomnienie pośmiertne); [w:] „Mariawita”, 1986, s. 7-9.
- ↑ Genetyka. Genealogiczna kartoteka - baza urodzeń, małżeństw i zgonów PTG.
- ↑ M. Andrzej [bp Maria Andrzej Jałosiński], Wspomnienia [z Radogoszcza] związane z 30-tą rocznicą; [w:] „Mariawita” [Płock], lipiec-sierpień 1973, nr 7-8 s. 24-25.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- M. Andrzej [bp Maria Andrzej Jałosiński], Wspomnienia [z Radogoszcza] związane z 30-tą rocznicą; [w:] „Mariawita” [Płock], lipiec-sierpień 1973, nr 7-8 s. 24-25.
- Kazimierz Brzeziński, Biskup Stanisław Maria Andrzej Jałosiński nie żyje (wspomnienie pośmiertne); [w:] „Mariawita”, 1986, s. 7-9.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
