Marek Cichocki
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 maja 1966 |
|---|---|
| Profesor nauk społecznych | |
| Specjalność: historia idei | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1998 |
| Habilitacja |
2013 |
| Profesura |
14 lutego 2023 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski |
| Odznaczenia | |
| |
Marek Aleksander Cichocki (ur. 9 maja 1966 w Warszawie) – polski filozof i politolog, profesor nauk społecznych, historyk idei politycznych, dziennikarz i publicysta, doradca społeczny prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia w zakresie filologii germańskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1992). W 1998 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk (na podstawie rozprawy pt. „Konserwatyzm afirmatywny”. Struktura konserwatywnego myślenia w tradycji niemieckiej filozofii politycznej od politycznego romantyzmu do Carla Schmitta). W 2013 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 2023 otrzymał tytuł profesora nauk społecznych[1].
W latach 1996–2000 był asystentem, a następnie adiunktem w Katedrze im. Erazma z Rotterdamu przy Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2001 do 2015 pracował jako adiunkt w ISNS[2]. W latach 2000–2002 wykładał nauki polityczne w Wyższej Szkole Dziennikarstwa im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie. Członek Collegium Invisibile[3]. Objął stanowisko profesorskie w Collegium Civitas[2], został też wykładowcą w Kolegium Europejskim w Natolinie[4].
Zajmuje się historią idei politycznych, w szczególności myślą konserwatywną i jej współczesną recepcją, jak również bieżącymi problemami społeczno-politycznymi, w tym stosunkami międzynarodowymi, a zwłaszcza relacjami polsko-niemieckimi.
Od 2000 był dyrektorem programowym w Centrum Stosunków Międzynarodowych w Warszawie, a od 2004 jest dyrektorem programowym w Centrum Europejskim Natolin i redaktorem naczelnym pisma „Nowa Europa. Przegląd Natoliński”[5]. Od 2003 jest wydawcą i redaktorem naczelnym rocznika „Teologia Polityczna”. Współpracownik krakowskiego Ośrodka Myśli Politycznej. Opublikował wiele książek, esejów i artykułów z dziedziny filozofii, politologii i stosunków międzynarodowych, m.in. Polska-Unia Europejska, w pół drogi (2002), Porwanie Europy (2004), Władza i pamięć (2005), Problemy politycznej jedności w Europie (2012)[5], Unia w Unii? Strefa euro w przebudowie (2015)[6].
W latach 2007–2010 z Dariuszem Gawinem i Dariuszem Karłowiczem prowadził w TVP Kultura program Trzeci punkt widzenia. Powrócił do jego prowadzenia po wznowieniu programu w 2016[7].
Od 2007 był doradcą społecznym prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. traktatu konstytucyjnego i przyszłości UE[5]. Podczas szczytu Unii Europejskiej w Brukseli 21–22 czerwca 2007 był głównym negocjatorem ze strony polskiej (tzw. szerpą).
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2019 otrzymał Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza za książkę Północ i Południe. Teksty o polskiej kulturze i historii[8]. W 2022 wyróżniony Nagrodą im. Tomasza Merty „Między literaturą a historią”[9]. W 2023 został udekorowany Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości[10].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Ciągłość i zmiana. Czy konserwatyzm może nie być rewolucyjny?, Biblioteka „Więzi”, Warszawa 1999, ISBN 978-83-88032-03-5.
- Porwanie Europy, Ośrodek Myśli Politycznej i Księgarnia Akademicka, Kraków-Warszawa 2004, ISBN 83-7188-727-2.
- Władza i pamięć. O politycznej funkcji historii, Ośrodek Myśli Politycznej i Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie, Kraków 2005, ISBN 978-83-60125-20-5.
- Problem politycznej jedności w Europie, PISM, Warszawa 2012, ISBN 978-83-62453-35-1.
- Północ i Południe. Teksty o polskiej kulturze i historii, Fundacja Świętego Mikołaja i Redakcja „Teologii Politycznej”, Warszawa 2018, ISBN 978-83-62884-81-0.
- Początek końca historii. Tradycje polityczne w XIX wieku, PIW, Warszawa 2021, ISBN 978-83-8196-328-2.
- Walka o świat, PIW, Warszawa 2022, ISBN 978-83-8196-537-8.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Prof. dr hab. Marek Aleksander Cichocki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-04-05].
- ↑ a b Cichocki Marek, dr hab.. civitas.edu.pl. [dostęp 2016-10-13].
- ↑ Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-09-22].
- ↑ Marek Aleksander Cichocki. coleurope.eu. [dostęp 2016-10-13]. (ang.).
- ↑ a b c Dr hab. Marek A. Cichocki. natolin.edu.pl. [dostęp 2013-08-26].
- ↑ Nowa Europa. Numery specjalne. natolin.edu.pl. [dostęp 2016-10-13].
- ↑ „Trzeci punkt widzenia” po 5 latach wraca do TVP Kultura. 19 lutego 2016. [dostęp 2016-10-13].
- ↑ Nagroda Literacka im. Józefa Mackiewicza dla Marka A. Cichockiego. dzieje.pl, 10 listopada 2019. [dostęp 2019-11-13].
- ↑ Znamy laureatów Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Narodowe Centrum Kultury, 13 grudnia 2022. [dostęp 2023-04-13].
- ↑ Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości za zasługi dla Niepodległej. prezydent.pl, 9 stycznia 2023. [dostęp 2023-01-10].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna na stronie prezydent.pl. [dostęp 2011-09-22].
- Prof. dr hab. Marek Aleksander Cichocki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-04-05].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
