MT Exxon Valdez
| |
| Następne nazwy |
• Exxon Valdez (1986–1990)[1], |
|---|---|
| Numer IMO |
8414520[1] |
| Znak wywoławczy |
9LY2503 |
| Armator |
• Exxon (1986–1989), |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data budowy |
29 lipca 1985[1] – 1986 |
| Data wodowania | |
| Data oddania do eksploatacji |
14 października 1986 |
| Data wycofania ze służby |
21 marca 2012 |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
ok. 211 500 |
| Długość całkowita (L) |
300 m |
| Szerokość (B) |
50 m |
| Napęd mechaniczny | |
| Moc silnika | |
| Liczba śrub napędowych |
1 |
| Prędkość maks. |
16,25 w. |
MT Exxon Valdez (później: MT „SeaRiver Mediterranean”, „Dong Fang Ocean” i „Oriental Nicety”) – tankowiec (od 2008 roku masowiec) należący do amerykańskiego koncernu Exxon. Statek zbudowany został w stoczni w San Diego w 1986. Miał 300 m długości, 50 m szerokości, ok. 211 500 ton nośności, co odpowiada ładunkowi ok. 1,48 mln baryłek ropy naftowej. Od początku przeznaczony był do transportu ropy z terminalu w Valdez na Alasce do pozostałych kontynentalnych stanów USA.
MT Exxon Valdez 24 marca 1989 spowodował katastrofę ekologiczną u wybrzeży Alaski. Po wejściu na skały w Zatoce Księcia Williama do wód zatoki dostało się od 11 do 35 milionów galonów (od ok. 34 do 115 tys. ton) surowej ropy naftowej, w wyniku czego skażonych zostało ok. 1900 km linii brzegowej Alaski oraz zginęło około 5 tysięcy wydr morskich i 250 tysięcy mew. Po katastrofie statek odholowano do San Diego i wyremontowano (wymieniono poszycie kadłuba i elementy konstrukcyjne ważące łącznie ok. 1600 ton). Nowy właściciel zmienił nazwę jednostki na MT „SeaRiver Mediterranean”.
W 2008 roku jego nowym właścicielem został koncern Hong Kong Bloom Shipping Ltd. W tym samym roku został wyremontowany i przerobiony na masowiec, zmieniono też nazwę jednostki na „Dong Fang Ocean”.
W 2011 roku statek ponownie przechrzczono, tym razem na „Oriental Nicety”, a na początku 2012 roku sprzedano za 16 milionów USD przedsiębiorstwu Priya Blue Industries[2], indyjskiemu przedsiębiorstwu specjalizującemu się w rozbiórce statków. Aktywiści ekologiczni oprotestowali decyzję o złomowaniu statku, ze względu na to, że (ich zdaniem) do budowy użyto wysoce trujących i niebezpiecznych polichlorowanych bifenyli i azbestu. Tym bardziej, że ówczesny właściciel statku zasłynął w 2006 roku z demontażu innej jednostki, zawierającej trujące substancje[2]. Po dwóch miesiącach (w trakcie których wartość statku spadła o 10 milionów USD w wyniku znacznie zmniejszonej koniunktury na stal i konieczności wypłacania wynagrodzeń pracownikom), sąd indyjski uznał te zarzuty za bezpodstawne i wydał wyrok na korzyść Priya Blue Industries, zezwalając na demontaż i złomowanie statku.
Bandery
[edytuj | edytuj kod]
Panama: 1986[1] – 2002
Stany Zjednoczone: 19 maja 2002 – 9 marca 2005[1]
Wyspy Marshalla: 9 marca 2005 – 9 grudnia 2008[1]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j ABS Record, American Bureau of Shipping [zarchiwizowane 2012-01-20] (ang.).
- ↑ a b Shanta Barley, Exxon Valdez laid to rest, nature.com, 13 sierpnia 2012, DOI: 10.1038/nature.2012.11141 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Aleksandra Stanisławska, Zbrodnia i kara Exxona [online], Rzeczpospolita, 12 marca 2009 (pol.).
- Shanta Barley, Exxon Valdez laid to rest, nature.com, 13 sierpnia 2012, DOI: 10.1038/nature.2012.11141 (ang.).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
