Louis Durey
 Louis Durey (1930) | |
| Imię i nazwisko |
Louis Edmond Durey |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 maja 1888 |
| Pochodzenie |
francuskie |
| Data i miejsce śmierci |
3 lipca 1979 |
| Gatunki | |
| Zawód |
kompozytor |
Louis Edmond Durey (ur. 27 maja 1888 w Paryżu, zm. 3 lipca 1979 w Saint-Tropez[1][2][3]) – francuski kompozytor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w paryskiej Schola Cantorum, gdzie uczył się harmonii i kontrapunktu u Léona de Saint-Réquiera[1][2]. W zakresie orkiestracji był samoukiem[1]. Związany z Grupą Sześciu[1][2][3], której był najstarszym członkiem[2]. Zerwał z nią w 1921 roku[1]. Od 1948 roku wiceprzewodniczący l’Assocation Française des Musiciens Progressistes[2]. Jako krytyk muzyczny współpracował z czasopismami „L’Humanité”, „Le Soir” i „Lettres Françaises”[2]. W 1958 roku odznaczony Grand Prix de la Musique Française[2].
Związany z ruchem komunistycznym, był członkiem wielu organizacji o charakterze lewicowym[1], a od 1938 roku sekretarzem generalnym Fédération Musicale Populaire[2]. Sympatie polityczne Dureya znalazły swój oddźwięk w wielu dziełach kompozytora, m.in. La longue marche na chór i orkiestrę do słów poezji Mao Zedonga (1949) czy 10 choeurs de métiers (1957)[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]W swojej twórczości pozostawał pod wpływem Erika Satiego i Igora Strawinskiego[1]. Skomponował m.in. dramat liryczny L’Occasion (1923), kantaty La Guerre et la paix na chór a capella (1949), La longue marche na chór i orkiestrę do słów poezji Mao Zedonga (1949), Paix aux Hommes par millions do słów poezji Władimira Majakowskiego (1949), Aux Armes na chór i fortepian do słów poezji Adama Ważyka (1947), La Voyage d’Urien na głos i fortepian (1916), Cantate de la prison na chór i orkiestrę (1922)[3], ponadto utwory kameralne[3], utwory orkiestrowe (m.in. Sinfonietta 1966, Dilection na orkiestrę smyczkową 1969[3], Mouvement symphonique na fortepian i orkiestrę smyczkową 1963[1]), utwory fortepianowe, cykl pieśni L’offrande lyrique (1914), muzykę dla radia i telewizji[1].
Zredagował i wydał kompozycje XVI-wiecznych kompozytorów francuskich[1]: Clémenta Jannequina i Guillaume’a Costeleya, a także François-Josepha Gosseca[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 232. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 488. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 211. ISBN 978-83-01-13410-5.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
