Linda Evangelista
 Evangelista w sierpniu 2004 | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1965 |
|---|---|
| Narodowość |
kanadyjska |
| Agencja |
DNA Model Management (Nowy Jork) |
| Wymiary (cm) |
87-61-89 |
| Wzrost (cm) |
176 cm[2] |
| Masa ciała (kg) |
55[3] |
| Rozmiar ubrania |
36 |
| Rozmiar stopy |
41 |
| Kolor włosów |
brązowy (naturalny) |
| Kolor oczu |
niebieskie |
| Kolor skóry |
biała |
| Strona internetowa | |
Linda Evangelista (ur. 10 maja 1965 w St. Catharines w prowincji Ontario[4]) – kanadyjska supermodelka.
Karierę w branży mody zaczęła w 1984, kiedy to podpisała kontrakt z Elite Model Management po przeprowadzce z Kanady do Nowego Jorku. W 1988, zasugerowawszy się opinią fotografa Petera Lindbergha, ścięła włosy, a krótka fryzura otrzymała na jej cześć nazwę „The Linda” i wkrótce stała się jej znakiem charakterystycznym oraz punktem wyjściowym w karierze podczas ery supermodelek. Stała się muzą fotografa Stevena Meisela[5][6].
Uznawana za jedną z najbardziej zasłużonych i wpływowych modelek wszech czasów[7]. Wystąpiła na ponad 700 okładkach różnorodnych magazynów mody, m.in. 24-krotnie na pierwszej stronie włoskiej edycji czasopisma Vogue. Okrzyknięto ją „kameleonem przemysłu modowego”[8]. Była jedną z najpopularniejszych kobiet w kulturze masowej przełomu lat 80. i 90. XX wieku[9].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1977, mając 12 lat, wygrała konkurs Miss Teen Niagara. Rzeczywistą karierę w modelingu rozpoczęła jednak dopiero w latach 80. Pracowała dla najbardziej luksusowych marek w świecie mody, występując na wybiegach czy uczestnicząc w kampaniach reklamowych.
W 1990 została uznana przez magazyn „People” za jedną z 50 najpiękniejszych ludzi na świecie. Po pojawieniu się wraz z Naomi Campbell, Cindy Crawford, Christy Turlington i Tatjaną Patitz na okładce styczniowego wydania brytyjskiego „Vogue” w 1990, modelki wystąpiły w teledysku George’a Michaela Freedom '90. Wkrótce zostały okrzyknięte największymi supermodelkami lat 90. XX wieku.
W 1992 wystąpiła w kolejnym teledysku George’a Michaela, do piosenki „Too Funky”. W 1994 zagrała wraz z innymi supermodelkami w filmie Prêt-à-Porter.
W 2003 otrzymała gwiazdę na Walk of Fame w Toronto w Kanadzie.
Jej twarz wielokrotnie zdobiła okładki najbardziej prestiżowych magazynów mody na świecie: „Vogue”, „Marie Claire”, „Harper’s Bazaar”, „Glamour”, „Elle”, „Numéro”, „Allure”[1].
W 2007 wycofała się z modelingu, jednak w 2013 powróciła do branży, co zaowocowało podpisaniem nowych kontraktów z agencjami w Sydney, Nowym Jorku i Londynie, okładkami i sesjami zdjęciowymi m.in. do niemieckiego, hiszpańskiego i włoskiego wydania „Vogue’a” oraz hiszpańskiej edycji „Harper’s Bazaar”, oraz reklamą perfum dla włoskiego domu mody Moschino[1].
W roku 2015 poddała się zabiegowi kriolipolizy, który jednak w jej przypadku zakończył się niepowodzeniem i zamiast zredukować nadmiar tkanki tłuszczowej, spowodował po paru miesiącach rzadko spotykane po tym zabiegu komplikacje, m.in. niekontrolowany przyrost tej tkanki (określany też skrótem PAH, z ang. paradoxical adipose hyperplasia). Modelka przestała pokazywać się publicznie i udzielać wywiadów. Dopiero w 2022 roku zgodziła się w rozmowie z dziennikarzami tygodnika „People” opisać swoje problemy, których doświadczała od czasu zabiegu[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Linda Evangelista – Model Fashion Directory. [dostęp 2018-05-11]. (ang.).
- ↑ DNA Models – Linda Evangelista. Dnamodels.com. [dostęp 2018-05-11]. (ang.).
- ↑ Linda Evangelista. www.photos.nos.cc. [dostęp 2009-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-08)]. (ang.).
- ↑ David Mansour: From Abba to Zoom: A Pop Culture Encyclopedia of the Late 20th Century. Andrews McMeel Publishing, s. 146. ISBN 978-0740751189.
- ↑ Michael Gross, Madonna’s Magician, „New York Magazine”, New York Media, LLC, 12 października 1992, s. 30, ISSN 0028-7369 [dostęp 2018-05-10] (ang.).
- ↑ Ruth LaFerla: Fashion; Hot Shot. The New York Times, 7 lipca 1991. [dostęp 2018-05-10]. (ang.).
- ↑ 104. W: Tom Fennel: The Best in the World. Maclean’s, 9 grudnia 1991, s. 36(5). (ang.).
- ↑ Mervyn Rothstein: Evangelista!. Cigar Aficionado, Jesień 1995. [dostęp 2018-05-11]. (ang.).
- ↑ Edward Helmore: The Fashionable One. The Evening Standard, 23 września 2005. [dostęp 2018-05-11]. (ang.).
- ↑ kkow//az: Linda Evangelista o traumie, jaką przeżyła po oszpeceniu twarzy: "Myślałam, że tracę zmysły". TVN24 / Kultura i styl, 2022-02-17. [dostęp 2022-02-17]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Linda Evangelista w Fashion Model Directory (ang.)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
