Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 – skok w dal mężczyzn
 Złoty medal
|
|
|---|---|
 Srebrny medal
|
|
 Brązowy medal
|
Konkurs skoku w dal na igrzyskach olimpijskich w 1900 w Paryżu rozegrano 14 lipca (eliminacje) i 15 lipca 1900 (finał) w Lasku Bulońskim. Startowało 12 lekkoatletów z 6 krajów. Do finału kwalifikowało się pięciu najlepszych skoczków z eliminacji. Wyniki uzyskane w eliminacjach były zaliczane do końcowego rezultatu.
Rekordy
[edytuj | edytuj kod]| Rekord świata | 7,50[1] |  Myer Prinstein
|
Filadelfia (USA) | 28 kwietnia 1900 |
|---|---|---|---|---|
| Rekord olimpijski | 6,35 | Ellery Clark
|
Ateny (Grecja) | 7 kwietnia 1896 |
Eliminacje
[edytuj | edytuj kod]| Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 
| ||
|---|---|---|
| Konkurencje biegowe | ||
| 60 m | mężczyźni | |
| 100 m | mężczyźni | |
| 200 m | mężczyźni | |
| 400 m | mężczyźni | |
| 800 m | mężczyźni | |
| 1500 m | mężczyźni | |
| maraton | mężczyźni | |
| 110 m przez płotki | mężczyźni | |
| 200 m przez płotki | mężczyźni | |
| 400 m przez płotki | mężczyźni | |
| 2500 m z przeszkodami | mężczyźni | |
| 4000 m z przeszkodami | mężczyźni | |
| 5000 m drużynowo | mężczyźni | |
| Konkurencje techniczne | ||
| skok wzwyż | mężczyźni | |
| skok o tyczce | mężczyźni | |
| skok w dal | mężczyźni | |
| trójskok | mężczyźni | |
| skok wzwyż z miejsca | mężczyźni | |
| skok w dal z miejsca | mężczyźni | |
| trójskok z miejsca | mężczyźni | |
| pchnięcie kulą | mężczyźni | |
| rzut dyskiem | mężczyźni | |
| rzut młotem | mężczyźni | |
| Poz. | Zawodnik | Kraj | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Myer Prinstein |  Stany Zjednoczone
|
7,175 | Q 
|
| 2. | Alvin Kraenzlein | Stany Zjednoczone
|
6,930 | Q |
| 3. | Albert Delannoy |  Francja
|
6,755 | Q |
| 4. | William Remington | Stany Zjednoczone
|
6,725 | Q |
| 5. | Patrick Leahy |  Wielka Brytania
|
6,710 | |
| 6. | John McLean | Stany Zjednoczone
|
6,655 | |
| 7. | Thaddeus McClain | Stany Zjednoczone
|
6,435 | |
| 8. | Waldemar Steffen |  Cesarstwo Niemieckie
|
6,300 | |
| 9. | Ernő Schubert |  Węgry
|
6,050 | |
| 10. | Gyula Strausz | Węgry
|
6,010 | |
| 11. | Tore Blom |  Szwecja
|
5,770 | |
| 12. | Eric Lemming | Szwecja
|
5,500 |
Prinstein poprawił rekord olimpijski.
Finał
[edytuj | edytuj kod]| Poz. | Zawodnik | Kraj | Wynik | Eliminacje | Finał | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Alvin Kraenzlein | Stany Zjednoczone
|
7,185 | 6,930 | 7,185 |
|
|
Myer Prinstein | Stany Zjednoczone
|
7,175 | 7,175 | DNS | |
|
Patrick Leahy | Wielka Brytania
|
6,950 | 6,710 | 6,950 | |
| 4. | William Remington | Stany Zjednoczone
|
6,825 | 6,725 | 6,825 | |
| 5. | Albert Delannoy | Francja
|
6,755 | 6,755 | nieznany |
Ponieważ finał odbywał się w niedzielę, Kraenzlein i Prinstein podobno umówili się, że nie będą w nim startować. Kraenzlein jednak złamał umowę i wystąpił, poprawiając wynik Prinsteina z eliminacji (i rekord olimpijski). Prinstein, który był Żydem i zrezygnował z występu z szacunku dla przekonań religijnych Kraenzleina, wpadł w szał i usiłował uderzyć Kraenzleina w twarz. Nie wiadomo, czy cios dosięgnął celu, ale rywali musiano rozdzielić. Delannoy nie poprawił swego rezultatu z eliminacji i spadł na 5. miejsce.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ nieoficjalny
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
