Kopciowo
 Centrum miasteczka | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Okręg | |||
| Populacja (2005) • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy |
LT-67039 | ||
Położenie na mapie Litwy  | |||
 54°00′00″N 23°39′30″E/54,000000 23,658333
| |||
Kopciowo (lit. Kapčiamiestis) – miasteczko w rejonie łoździejskim, w południowej części Litwy (litewska Dzukia) leżące 10 km na wschód od granicy z Polską nad rzeką Biała Hańcza.
Miasto jest siedzibą starostwa kopciowskiego. Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Kopciowo.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1516 roku król Zygmunt Stary nadał okoliczne dobra rodzinie Kopciów. W 1724 roku Kopciowie sprzedali je Ogińskim. Ogińscy złożyli nad rzeką Biała Hańcza zakład metalurgiczny przerabiający miejscową rudę darniową. W 1729 roku Mikołaj Ogiński ufundował kościół[1].
W Kopciowie znajduje się grób Emilii Plater, która zmarła w trakcie powstania w 1831 r. w dworze justianowskim.[2] Jej zwłoki zostały przewiezione na najbliższy miejski cmentarz do Kopciowa. Grób znajduje się na cmentarzu do dzisiaj, jest to obelisk z ciemnoszarego granitu zwieńczony krzyżem, który odrestaurowano w 2004 roku. Przed nim granitowy głaz z napisem „Mów Wieczny Pokoy”, prawdopodobnie z pierwotnego pomnika.
W 1999 roku centrum miejscowości postawiono także pomnik bohaterki. Na cokole wyryty jest cytat z wiersza Adama Mickiewicza Śmierć pułkownika (w języku litewskim).
W 1919 roku powstanie sejneńskie.
W Kopciowie znajduje się drewniany kościół pod wezwaniem Opatrzności Bożej, zbudowany w 1824 roku, spalony w 1941 roku, odbudowany w 1956 roku.
Osobistości
[edytuj | edytuj kod]- Česlovas Sasnauskas – litewski kompozytor
- Mečislovas Bulaka (1907–1994) – artysta grafik, scenograf[1]
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Pomnik Emilii Plater -
Kościół Opatrzności Bożej -
Szkoła im. Emilii Plater -
Gmach starostwa
.jpg)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tomasz Krzywicki: Litwa. Przewodnik. Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2005, s. 195, 196. ISBN 83-89188-40-6.
- ↑ Platerówna w Kopciowie - wciąż bez dłoni, bez szabli... [online], Wilnoteka [dostęp 2023-09-19] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Litwa. Piękna nieznajoma. Wilno: Margi raštai, 2005. ISBN 9986-09-291-4.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- radzima.org. [dostęp 2009-12-28]. (biał. • ros. • ang. • pol.).
- Life of the Jews. [dostęp 2009-12-28]. (lit. • ang.).
- Kopciowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 376.
- Kopciowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 119.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
