Konstanty Symonolewicz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 października 1884 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Kierownik Konsulatu/Delegatury RP w Harbinie | |
| Okres |
od 1928 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Kierownik Konsulatu RP w Mińsku | |
| Okres |
od 1930 |
| Poprzednik | |
| Następca |
Bohdan Jałowiecki |
| Chargé d’affaires Rzeczypospolitej Polskiej w Nankinie | |
| Okres |
od 1948 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Konstanty Symonolewicz h. Bełty (ur. 23 października 1884 w Mizynówce, zm. 5 lutego 1952 w Połczynie[1]) – orientalista, sinolog, rosyjski i polski urzędnik konsularny, dyplomata i publicysta[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 23 października 1884 w Mizynówce (Ukraina)[3], w rodzinie Józefa i Łucji z Brodowiczów. Absolwent Wydziału Języków Wschodnich Uniwersytetu w Petersburgu (1908)[2]. Pracownik rosyjskiej służby zagranicznej w której pełnił m.in. funkcję urzędnika poselstwa w Pekinie (1912), wykładowcy w Instytucie Chińsko-Rosyjskim „tamże”, urzędnika konsulatu w Qiqiharze (1913–1920)[2]. Następnie przeszedł do polskiej służby zagranicznej, w której powierzano następujące funkcje, m.in. w Harbinie (1920–1930) – sekretarza konsulatu, wicekonsula, konsula, zastępcy delegata RP na Chiny z siedzibą w Harbinie, kier. delegacji RP w Harbinie, de facto kier. konsulatu w Harbinie (1928–1930), kier. konsulatu generalnego w Mińsku (1930–1932)[4], radcy w poselstwie w Moskwie (1933)[4]. Następnie zajął się publicystyką[4] (Kurier Poranny, Bellona, Przegląd Współczesny, Przegląd Powszechny, Droga, Sybirak, Wiedza i Życie); wykładał w Instytucie Studiów Handlowych i Orientalistycznych w Warszawie[4]. Był uczestnikiem powstania warszawskiego (1944).
Po II wojnie światowej pełnił funkcję chargé d’affaires Polski Ludowej w Nankinie (1948–1949)[1].
Pochowany na cmentarzu komunalnym w Połczynie-Zdroju (sektor XXVIII-34-5795)[3].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (5 lutego 1929)[5]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Konsulat RP w Harbinie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Bożena Walicka, Małgorzata Pietrasiak, Małgorzata Stańczyk: Problemy społeczno-gospodarcze Syberii. Łódź: Wydawnictwo Naukowe „Ibidem”, 2011, s. 180. ISBN 978-83-62332-00-7. [dostęp 2015-06-19].
- ↑ a b c Skóra 2008 ↓, s. 84.
- ↑ a b Cmentarz Komunalny w Połczynie-Zdroju [online], mogily.pl [dostęp 2022-03-31].
- ↑ a b c d Skóra 2008 ↓, s. 85.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 41, poz. 80 „za zasługi na polu konsularnem”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 858.
- Wojciech Skóra: Organizacja i pierwszy okres działalności polskich konsulatów w Harbinie i Władywostoku w latach 1920–1924. W: Andrzej Furier: Polskie ślady na Dalekim Wschodzie. Polacy w Harbinie. Szczecin: Książnica Pomorska, 2008. ISBN 978-83-87879-73-0. [dostęp 2015-06-19].
- Konstanty Symonolewicz, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-04-06].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
