Kościół św. Rocha w Grodzisku

149/76 z dnia 10.02.1978[1]
kościół filialny
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Miejscowość	Grodzisko
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Bożego Ciała w Oleśnie
Wezwanie	św. Rocha
Wspomnienie liturgiczne	16 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy 1710
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1
Położenie na mapie gminy Olesno Kościół św. Rocha w Grodzisku
Położenie na mapie Polski Kościół św. Rocha w Grodzisku
Położenie na mapie województwa opolskiego Kościół św. Rocha w Grodzisku
Położenie na mapie powiatu oleskiego Kościół św. Rocha w Grodzisku
50°51′28,462″N 18°26′35,293″E/50,857906 18,443137
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół św. Rocha – rzymskokatolicka drewniana, zabytkowa świątynia w Grodzisku (powiat oleski). Jest kościołem filialnym parafii Bożego Ciała w Oleśnie. 10 lutego 1978 roku pod numerem 149/76 kościół został wpisany do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Największe uroczystości odbywają się tutaj w dniu święta patrona (16 sierpnia).

 Osobny artykuł: Parafia Bożego Ciała w Oleśnie.

Kościół wybudowano w Grodzisku w 1710, dwa lata po wygaśnięciu zarazy szalejącej w Oleśnie (stosowny napis upamiętniający znajduje się w zakrystii). Stanął na wzniesieniu, poza obszarem wsi. Wybudowano go nie używając zaprzęgów konnych i przynosząc cały materiał ręcznie. Pierwszy remont przeprowadzono w 1878 roku, z inicjatywy księdza proboszcza Walentego Morawca. Kolejny generalny remont przeszła świątynia w 1960 roku remont przeprowadził ksiądz proboszcz Gustaw Łysik), następny w latach 90. XX wieku - zainstalowano wówczas instalację przeciwpożarową i antywłamaniową (w 1995 miało miejsce włamanie do kościoła, skradziono wtedy kilka cennych rzeźb). W 1995 obok świątyni miejscowa mniejszość niemiecka wybudowała pomnik poległych mieszkańców podczas wojen światowych.

Jest to obiekt orientowany, konstrukcji zrębowej i na podmurówce. Siodłowe dachy nad nawą i prezbiterium, pobite są gontem, nad lożą jest dach trójspadowy. Kościół okalają soboty, wsparte na słupach z mieczowaniami. Ściany ponad sobotami także pobite są gontem. Nad nawą wznosi się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę, zwieńczona iglicą i pokryta blachą z chorągiewką z datą budowy.

Prezbiterium kościoła zamknięte jest trójbocznie, w prostokątnej nawie znajduje się loża kolatorska na piętrze. Strop w nawie jest płaski, natomiast w prezbiterium można zobaczyć pozorne sklepienie kolebkowe.

Wyposażenie kościoła jest głównie barokowe – ołtarz główny z roku 1714 z rzeźbami św. Grzegorza, św. Jana Nepomucena, św. Augustyna, św. Ignacego, św. Barbary i św. Heleny oraz grupą Świętej Trójcy (w zwieńczeniu), posiada bogatą dekorację snycerską. W ołtarzu znajduje się także obraz św. Rocha na tle panoramy Olesna.

Boczny ołtarz lewy zestawiony jest z fragmentów barokowych z XVII wieku z rzeźbą Matki Boskiej Bolesnej i obrazem Trójcy Świętej w zwieńczeniu. Prawy ołtarz boczny także pochodzi z XVII wieku - znajdują się w nim rzeźby świętych oraz przemalowany obraz Zdjęcie z Krzyża. Z innego zabytkowego wyposażenia w kościele zachowała się ambona barokowa z XVIII wieku, stacje Drogi Krzyżowej z 1842 roku, krucyfiks z przełomu XVIII i XIX wieku oraz kilka obrazów – św. Rozalii ze św. Sebastianem i św. Rochem (widnieje tam też herb Olesna, monograf SF i data 1708) i ludowy, św. Rodziny i Matki Boskiej z Dzieciątkiem z połowy XIX wieku.

• D. Emmerling, A. Wierzgoń: Opolskie kościoły drewniane. Opole: 2006. ISBN 83-915371-9-6. Brak numerów stron w książce

• Informacje o kościele