Kazimierz Tomczyk

kapral
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1898 Szarbia
Data i miejsce śmierci	17 listopada 1967 Karwin
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	1 pułk ułanów
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Kazimierz Tomczyk (ur. 12 lutego 1898 w Szarbii, zm. 17 listopada 1967 w Karwinie) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari oraz Krzyża Walecznych.

Kazimierz (Franciszek^[1]) Tomczyk urodził się w rodzinie Józefa i Tekli z Wójcików. Absolwent szkoły ludowej w Wierzbnie^[2].

W 1919 powołany do służby w odrodzonym Wojsku Polskim. W wojnie polsko-bolszewickiej walczył w składzie 1 pułku Ułanów Krechowieckich. W bitwie pod Żółtańcami został ranny, a w bitwę pod Komarowem brawurowym atakiem zdobył ckm biorąc do niewoli jego obsługę^[2]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[1]. W marcu 1921 mianowany kapralem^[2].

W 1922 przeniesiony do rezerwy. Za udział w wojnie otrzymał gospodarstwo rolne w Karwinie. Należał do Związku Strzeleckiego i Ochotniczej Straży Pożarnej w Karwinie^[2].

Zmarł w Karwinie, spoczywa na cmentarzu w Dobranowicach^[2].

Był żonaty z Marianną z Kopciów; dzieci: Irena, Kazimiera, Halina, Sabina, Marian^[2].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 2626).
• Krzyż Walecznych^[2]

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Aleksander Wojciechowski: Zarys historii wojennej 1-go pułku Ułanów Krechowieckich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.