Kazimierz Nalaskowski
generał brygady w st. spocz. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1969–1998 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
• Ministerstwo Obrony Narodowej więcej patrz tekst |
Stanowiska |
• radca prawny Biura Prawnego w MON więcej patrz tekst |
Odznaczenia | |
Kazimierz Nalaskowski (ur. 31 maja 1946 w Warszawie, zm. 2 listopada 2011)[1][2] – generał brygady Wojska Polskiego; doktor nauk prawnych[2]; dyrektor Departamentu Prawnego w Urzędzie Ministra Obrony Narodowej (1993–1998).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kazimierz Nalaskowski syn Tadeusza[3] urodził się 31 maja w Warszawie. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z 1969. W tym samym roku został powołany do zawodowej służby wojskowej na stanowisko radcy prawnego Biura Prawnego Ministerstwa Obrony Narodowej. Odbywając służbę w pionie obsługi prawnej przeszedł wszystkie szczeble służbowe. W latach 1970–1972 odbył aplikację sędziowską i zdał egzamin sędziowski. W roku 1983 został wpisany na listę radców prawnych. Był starszym radcą wydziału przepisów wojskowych oraz radcą wydziału zastosowania prawnego i kontroli komórek prawnych. W latach 1983–1987 był głównym specjalistą Prawnym Biura Prasowego MON. W latach 1986–1988 ukończył podyplomowe Studium Historii Najnowszej w Akademii Sztabu Generalnego WP. W 1987 sprawował obowiązki zastępcy szefa Biura Prawnego MON, a w listopadzie 1990 objął obowiązki szefa. W 1993 po zmianach organizacyjno-etatowych w Urzędzie Ministra Obrony Narodowej został dyrektorem Departamentu Prawnego[4][5]. 11 Listopada w 1993 mianowany został na stopień generała brygady przez prezydenta RP Lecha Wałęsę. W latach 1994–1997 był członkiem Rady Dyrektorów Międzynarodowego stowarzyszenia Prawa Wojskowego i Wojennego. W 1995 w Muzeum Wojska Polskiego WP po raz pierwszy wręczono mu i innym generałom Pierścień Oficerski[6]. W 1998 zwolniony z zawodowej służby wojskowej[7]. Był członkiem Klubu Generałów Wojska Polskiego. Zmarł 2 listopada 2011 w wieku 65 lat, został pochowany na Cmentarzu Północnym (Wólka Węglowa) w Warszawie[8][2].
Awanse[7]
[edytuj | edytuj kod]- podporucznik – 1969
- porucznik – 1970
- kapitan – 1974
- major – 1978
- podpułkownik – 1981
- pułkownik – 1985
- generał brygady – 11 listopada 1993
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]i inne
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 243.
- ↑ a b c Nekrologi. Kazimierz Nalaskowski [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2024-05-02] .
- ↑ a b M.P. z 1996 r. nr 15, poz. 197.
- ↑ a b Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 244.
- ↑ Komisja Obrony Narodowej [online], orka.sejm.gov.pl [dostęp 2024-05-02] .
- ↑ Honkisz 1996 ↓, s. 214-221.
- ↑ a b Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 243-244.
- ↑ Gen. bryg. Kazimierz Nalaskowski [online], klubgiarp.pl [dostęp 2024-05-02] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.
- Tomasz Honkisz. Kronika – przegląd wydarzeń. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 1, styczeń-marzec 1996. Warszawa: Wydawnictwo "Czasopisma Wojskowe". ISSN 0043-7182.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.