Kazimierz Fabisiak

Data i miejsce urodzenia	11 lutego 1903 Warszawa
Data i miejsce śmierci	28 kwietnia 1971 Kraków

Kazimierz Fabisiak (ur. 11 lutego 1903 w Warszawie^[1][2], zm. 28 kwietnia 1971 w Krakowie^[1]) – polski aktor, reżyser teatralny, dyrektor teatru.

Urodził się w rodzinie Aleksandra i Józefy z Borutów^[2]. Ukończył gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie (1919). W latach 1919–1920 służył jako ochot­nik w Wojsku Polskim. W latach 1923–1924 studiował w Oddziale Dramatycznym przy Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, uzyskując dyplom aktora. Pracę sceniczną rozpoczął w Teatrze Miejskim w Łodzi w sezonie 1924/25. Debiutował 15 września 1924 jako Piotr Hoering w sztuce Kłopoty geniusza. Poza stałą pracą w Teatrze Miejskim (w sezonach letnich także na scenie Teatru Letniego w Parku Staszica), organizował również przedstawienia amatorskie i występował na Scenie Robotniczej. W sezonach 1929/30–1931/32 występował w Krakowie w Teatrze im. Juliusza Słowackiego, następnie w Warszawie: w sezonach 1932/33–1933/34 w Teatrze Polskim i Małym, 1934/35 na scenach TKKT, prócz Teatru Polskiego, w Narodowym, Nowym i Letnim, w sezonach 1935/36–1938/39 znowu w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (gdzie był także reżyserem)^[3].

We wrześniu 1939 zmobilizowany do wojska. Podczas kampanii wrześniowej trafił do niewoli; po półtoramiesięcznym pobycie w obozie kieleckim powrócił do Krakowa, gdzie podjął pracę w wydziale finansowym Magistratu. W latach 1941–1944 był reżyserem i aktorem jawnych przedstawień wystawianych w Starym Teatrze; w latach 1944–1945 kierownikiem, reżyserem i aktorem krakowskiego Teatru Powszechnego, otwartego pod protektoratem władz okupacyjnych. Za działalność tę został po wojnie ukarany przez ZASP. W 1945 był krótko aktorem Śląskiego Teatru Wojskowego, następnie przez dwa lata pracował jako inspektor kontroli społecznej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, potem jako kierownik oddziału PCK tamże. W 1951 powrócił na scenę; w końcu marca 1951 zaangażował się jako aktor i reżyser w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej i pracował tu w sezonach 1951/52 i 1952/53 najpierw pod ps. Wiśnicz, potem jako Fabisiak-Wiśnicz i pod własnym nazwiskiem. Od 1 lipca 1953 do 30 września 1956 był aktorem i reżyserem Teatrów Dramatycznych w Poznaniu. Od 1956 do śmierci pracował w krakowskich teatrach: im. Juliusza Słowackiego (w sezonach 1956/57 i 1957/58), Starym Teatrem (od sezonu 1958/59). Występował i reżyserował w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji. W latach 1956–1971 wystąpił w ponad trzydziestu filmach^[3].

Dwukrotnie żonaty, najpierw był mężem Stefanii Jaworówny, sekretarki rozgłośni PR w Krakowie, po­tem Eleonory z domu Andretzky (1914–1997). Był ojcem aktora Aleksandra^[1].

Zmarł na scenie teatralnej, w czasie próby generalnej ''Biesów'' Dostojewskiego^[1]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera PAS 69-płn).

• 1956: Człowiek na torze – Konarski, członek komisji
• 1956: Zimowy zmierzch – maszynista Malinowski
• 1956: Nikodem Dyzma – Leon Kunicki

  

• 1958: Pożegnania – mężczyzna przy barze
• 1959: Miejsce na ziemi – rybak Edmund
• 1960: Matka Joanna od Aniołów – ksiądz Brym
• 1962: Między brzegami – dziadek Filip
• 1964: Echo –  Kasperski, współlokator Henryka w hotelu „Polonia” w Warszawie
• 1964: Panienka z okienka – mistrz jubilerski Johannes Szulc
• 1965: Podziemny front – Schmidt (odc. 4)
• 1966: Ściana Czarownic – Wierszycki
• 1966: Piekło i niebo – diabeł w starym piekle
• 1969: Jak rozpętałem II wojnę światową – ojciec Dominik, przeor klasztoru
• 1970: Pierścień Księżnej Anny – ksiądz Kaleb
• 1970: Album polski – profesor archeologii
• 1970: Wakacje z duchami – Lichoń (odc. 1 i 3)

Źródło: Filmpolski.pl^[1].

• Kazimierz Fabisiak w bazie IMDb (ang.)
• Kazimierz Fabisiak w bazie Filmweb
• Kazimierz Fabisiak w bazie filmpolski.pl
• Kazimierz Fabisiak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2023-12-19] .
• Kazimierz Fabisiak na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”