Katazona lub kata – najgłębsza strefa metamorfizmu występująca na głębokości ok. 18–30 km. Charakteryzuje się bardzo wysokimi temperaturami od 500 do 900 °C oraz wysokim ciśnieniem hydrostatycznym przy braku lub bardzo słabym ciśnieniu kierunkowym. Stopień przeobrażenia skał jest bardzo silny. Mogą się zazębiać (zob. → anateksis) bądź ulec granityzacji. Zmiany te maja głównie charakter zmian na polu krystalograficznym i chemicznym. Wysokie ciśnienia nie sprzyjają deformacjom tektonicznym, w tym powstawaniu struktury kierunkowej. Do tej strefy włącza się także wysokotemperaturowe odmiany metamorfizmu kontaktowego i metasomatycznego. Poniżej strefy kata zachodzą zjawiska określane jako ultrametamorfizm.

• skały ilaste i mułowcowe → gnejsy, granulity
• piaskowce kwarcowe, skały krzemionkowe → kwarcyty
• wapienie i dolomity → marmury kalcytowe i dolomitowe
• granitoidy, porfiry kwarcowe, obojętne skały magmowe, szarogłazy i arkozy → gnejsy, granulity
• zasadowe skały magmowe, margle → eklogity, piribolity
• ultrazasadowe skały magmowe → eklogity, piribolity
• margle, skały węglanowo-krzemianowe → erlany, eklogity

• 
  marmur kalcytowy
• 
  gnejs oczkowy
• 
  granulit

• epizona
• mezozona
• skały metamorficzne
• metamorfizm

• K.K. Kozłowski K.K., J.J. Żaba J.J., F.F. Fediuk F.F., Petrologia skał metamorficznych, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 1986, ISSN 0239-6432, OCLC 749706205 . Brak numerów stron w książce
• WojciechW. Jaroszewski WojciechW., LeszekL. Marks LeszekL., AndrzejA. Radomski AndrzejA., Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626 . Brak numerów stron w książce