Kartlia (gruz. ქართლი, Kartli) – historyczna kraina we wschodniej Gruzji, współcześnie podzielona między cztery regiony administracyjne: Dolna Kartlia, Mccheta-Mtianetia, Tbilisi i Wewnętrzna Kartlia.

 Osobny artykuł: Królestwo Iberii.

• IV w. - powstanie na terenach Iberii niepodległego chrześcijańskiego państwa (stolica Mccheta)
• VI w. - król Wachtang I Gorgasali podejmuje decyzję o rozbudowie miasta Tbilisi i przeniesieniu doń stolicy
• VII w. - podporządkowanie Persji, a następnie Bizancjum.

W kolejnych wiekach tereny Kartlii były podzielone i stanowiły część Gruzji bądź znajdowały się we władztwach: perskim, chazarskim, arabskim (Abbasydów), tureckim, mongolskim.

W XV w. - Kartlia staje się feudalnym królestwem (1484–1762):

• 1590 - zwierzchnictwo Turcji
• 1602 - zwierzchnictwo Persji

W XVIII w. nastąpiło uniezależnienie się Kartlii, a w 1762 połączenie z sąsiadującym Królestwem Kachetii. W 1801 roku zjednoczone Królestwo Kartlii i Kachetii zostało przyłączone do Rosji.

Obecnie część Gruzji.

• Mirian III - król Kartlii (III/IV w. n.e.)
• Nawrócenie Kartlii - najstarsza znana kronika gruzińska
• Królowie Kartlii (XV-XVIII w.)

• Kartlia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-05-01] .