Kamienica przy ul. 3 Maja 3 w Sanoku
a.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
1890 |
Położenie na mapie Sanoka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
 49°33′37,8797″N 22°12′21,4272″E/49,560522 22,205952
| |
Kamienica przy ul. 3 Maja 3 w Sanoku – budynek położony w Sanoku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na zdobionym balkonie została umieszczona data 1890[1][2].
Przed 1914 w lokalu pod numerem 3 mieściła się koncesjonowana szkoła muzyki Józefa Federa[3]. W latach 30. i podczas okupacji niemieckiej do końca 1944 pod numerem 3 istniał Dom Narodny[4] wzgl. Narodna Torhowla[5][6][1].
Na fasadzie kamienicy 30 maja 1979 została odsłonięta tablica upamiętniająca Marsz Głodnych w Sanoku z 6 marca 1930, której projektantem i wykonawcą był Władysław Kandefer[7][8][9]. Od lat 90. w Święto Pracy 1 maja pod tablicą z 1979 działacze lewicowi (początkowo SdRP, następnie SLD) corocznie składają kwiaty i oddają cześć protestującym[10][11][12][13][14][15][16][17].
W drugiej połowie XX wieku w kamienicy zamieszkiwały rodziny: Mariana Kutiaka (lokal na piętrze wraz z balkonem)[18], Franciszka Knypla (kapelmistrz kolejowy)[19].
Budynek został wpisany do spisu zabytków Sanoka w 1972 (wówczas pod adresem 22 lipca 2)[20] oraz do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2015[21][22].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Stefan Stefański. Pan Stefański opowiada. O balkonikach sanockich kamieniczek. „Tygodnik Sanocki”. 17-18 (233-234), s. 6, 30 kwietnia 1996.
- ↑ Moje miasto ↓, s. 41.
- ↑ Skorowidz przemysłowo-handlowy Królestwa Galicyi. Lwów: 1912, s. 83.
- ↑ Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 33.
- ↑ Amtliches Fernsprechbuch fűr das Generalgouvernement. Deutsche Post Osten, 1940, s. 36.
- ↑ Amtliches Fernsprechbuch fűr das Generalgouvernement. Deutsche Post Osten, 1941, s. 59.
- ↑ Odsłonięcie tablicy upamiętniającej „marsz głodnych” w Sanoku. „Nowiny”. Nr 121, s. 1, 31 maja 1979.
- ↑ Stefan Stefański, Sanok i okolice. Przewodnik turystyczny, Sanok 1991, s. 43.
- ↑ Franciszek Oberc: Pomniki i tablice pamiątkowe Sanoka. Sanok: 1998, s. 51-52. ISBN 83-909787-1-7.
- ↑ Co pozostało z 1-majowej tradycji. Refleksyjne święto. „Nowiny”, s. 2, Nr 85 z 2-5 maja 1991.
- ↑ 1 Maja zaczęło się w Chicago. „Nowiny”, s. 3, Nr 85 z 30 kwietnia - 3 maja 1992.
- ↑ Na Pierwszego Maja poleciały jaja. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, Nr 18 (182) z 5 maja 1995.
- ↑ Skini w pierwszomajowym pochodzie. „Tygodnik Sanocki”. 19 (235), s. 1, 10 maja 1996.
- ↑ Bartosz Błażewicz. Pochodu nie było. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (287), s. 3, 9 maja 1997.
- ↑ Lewica – tradycyjnie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 18 (443), s. 1, 5 maja 2000.
- ↑ Jolanta Ziobro. 1 maja z kwiatami i zjazdem. „Tygodnik Sanocki”. Nr 198 (548), s. 2, 10 maja 2002.
- ↑ Złożyli kwiaty pod tablicą „Marszu Głodnych”. esanok.pl, 2011-05-04. [dostęp 2020-06-15].
- ↑ Moje miasto ↓, s. 39, 57.
- ↑ Moje miasto ↓, s. 44, 50-53.
- ↑ Artur Bata. Działalność Powiatowego Konserwatora Zabytków w Sanoku w 1972 r.. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. 17-18, s. 92, 1973. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
- ↑ Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 1. [dostęp 2020-06-15].
- ↑ Burmistrz miasta Sanok. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu położonego w dzielnicy Śródmieście m. Sanoka o nazwie „Śródmieście - II”. Edycja do wyłożenia do publicznego wglądu. bip.um.sanok.pl, Luty 2014. s. 8. [dostęp 2015-07-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian T. Kutiak: Moje miasto. Warszawa: Agencja Dziennikarska M.A.D., 2014, s. 1-212. ISBN 978-83-64830-00-6.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
