Kaija Mustonen

Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1941 Helsinki
Wzrost	166 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Igrzyska olimpijskie złoto Grenoble 1968 łyżwiarstwo szybkie (1500 m) srebro Innsbruck 1964 łyżwiarstwo szybkie (1500 m) srebro Grenoble 1968 łyżwiarstwo szybkie (3000 m) brąz Innsbruck 1964 łyżwiarstwo szybkie (1000 m)
Multimedia w Wikimedia Commons

Kaija Marja Mustonen (ur. 4 sierpnia 1941 w Helsinkach) – fińska łyżwiarka szybka, czterokrotna medalistka olimpijska.

Pierwsze sukcesy w karierze Kaija Mustonen osiągnęła w 1964 roku, kiedy zdobyła dwa medale podczas igrzysk olimpijskich w Innsbrucku. W pierwszym starcie, biegu na 500 m, zajęła trzynaste miejsce, jednak już dwa dni później była trzecia na 1000 m. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie dwie reprezentantki ZSRR: Lidija Skoblikowa oraz Irina Jegorowa. Na podium stanęła także w biegu na 1500 m, rozdzielając Skoblikową i jej rodaczkę, Biertę Kołokolcewą. Ostatni start, bieg na 3000 m, zakończyła na piątej pozycji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Grenoble osiągnęła swój największy sukces, zwyciężając na dystansie 1500 m. Zdobyła ponadto srebrny medal na dwukrotnie dłuższym dystansie, przegrywając tylko z Holenderką Ans Schut, a wyprzedzając inna reprezentantkę Holandii, Stien Baas-Kaiser. Na tych samych igrzyskach była też szósta w biegu na 500 m i czwarta na 1000 m, gdzie w walce o medal lepsza okazała się Amerykanka Dianne Holum. Mustonen nigdy nie zdobyła medalu mistrzostw świata, jej najlepszym rezultatem było czwarte miejsce wywalczone podczas wielobojowych mistrzostw świata w Kristinehamn w 1964 roku. Walkę o podium przegrała tam z Tamarą Ryłową z ZSRR. Była też piąta na mistrzostwach świata w Trondheim w 1966 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Helsinkach. Wielokrotna rekordzistka Finlandii.

Mistrzyni kraju w wieloboju z lat 1962-1968^[1].

• Profil na stronie Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-01)]. (ang.).
• Profil na stronie Schaats Statistieken.nl (niderl.)