Jurriaan Andriessen
| |
| Pseudonim |
Leslie Cool |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie |
holenderskie |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jurriaan Andriessen (ur. 15 listopada 1925 w Haarlemie[1][2], zm. 23 sierpnia 1996 w Hadze[3]) – holenderski kompozytor.
Syn Hendrika[1]. Ukończył (1947) konserwatorium w Utrechcie, gdzie uczył się kompozycji u swojego ojca[1][2], dyrygentury u Willema van Otterloo oraz gry na fortepianie u Gerarda Hengevelda i André Jurresa[1]. W 1947 roku przez kilka miesięcy przebywał w Paryżu, gdzie uczył się muzyki filmowej[1][2] u Oliviera Messiaena[3]. Od 1949 do 1951 roku przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie brał udział w letnich kursach muzycznych w Berkshire Music Center w Tanglewood u Aarona Coplanda i Siergieja Kusewickiego[1]. W latach 1951–1953 kontynuował edukację we Włoszech i RFN[1][2].
Występował jako dyrygent i wykonawca, najczęściej z własnymi utworami orkiestrowymi i fortepianowymi[1]. Od 1957 roku współpracował z towarzystwem teatralnym De Haagse Comedie[1]. Prowadził również własny zespół jazzowy, z którym występował pod pseudonimem Leslie Cool[1]. Był twórcą eklektycznym[3]. Skomponował m.in. 8 symfonii[2][3], dwie opery (Kalchas 1959 i Het zwarte blondje 1964), utwory fortepianowe, muzykę kameralną, muzykę teatralną i filmową[2]. Do muzyki z jego Berkshire Symphonies (1949) George Balanchine skomponował balet Jones Beach[2].
Był odznaczony krzyżami kawalerskimi Orderu Oranje-Nassau (1972) oraz tajskiego Orderu Słonia Białego (1960)[4], który otrzymał za skomponowaną z okazji wizyty państwowej króla Tajlandii rapsodię symfoniczną Thai[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 50–51. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 20. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d Paul Griffiths: The Penguin Companion to Classical Music. London: Penguin Books, 2004, s. 23. ISBN 0-14-051559-3.
- ↑ BINGO. Blaasmuziek in Nederland Groei en Ontwikkeling. T. Periode 3: 1950–1980. s. 5-6. (niderl.).
- ↑ Jurriaan Andriessen. donemus.nl. [dostęp 2020-01-07]. (ang.).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
