Jonatan syn Annasza (I wiek) – arcykapłan żydowski w latach 36-37.

Był synem Annasza syna Setiego, bratem Eleazara, Teofila, Mattiasa i Annasza Młodszego.

W 36 roku jego szwagier, Józef Kajfasz, został pozbawiony urzędu arcykapłańskiego przez Lucjusza Witeliusza, rzymskiego namiestnika Syrii. Witeliusz mianował kolejnym arcykapłanem właśnie Jonatana.

W 37 roku Jonatan został usunięty ze stanowiska arcykapłana, które powierzono tym razem jego bratu - Teofilowi.

Jonatan, podobnie jak inni żydowski przywódcy, popadł w konflikt z rzymskim prokuratorem Wentydiuszem Kumanusem. Rozstrzygnąć go miał bezpośredni zwierzchnik tego ostatniego - Ummidiusz Kwadratus, namiestnik Syrii. Jednak ten dwukrotnie wydawał różne wyroki, wreszcie w 52 roku kazał w kajdanach odesłać Jonatana i ówczesnego arcykapłana Ananiasza syna Nebedeusza do Rzymu przed oblicze cesarza Klaudiusza. Ten kazał odwołać Kumanusa, a w jego miejsce mianować prokuratorem Marka Antoniusza Feliksa.

Po powrocie do Judei Jonatan czuł się upoważniony do udzielania wskazówek nowemu rzymskiemu namiestnikowi, co doprowadziło do zaognienia stosunków między byłym arcykapłanem a Feliksem.

Jonatan został skrytobójczo zamordowany w samej Świątyni Jerozolimskiej. O zabójstwo podejrzewano Żarliwych (Sykariuszy).

• Bosak P. C., Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań - Pelplin 1996, s. 216.
• Krawczuk A., Neron, Warszawa 1988, s. 13, 192-193.