For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Joanna Ostrowska.

Joanna Ostrowska

Joanna Ostrowska
Ilustracja
Joanna Ostrowska (2023)
Imię i nazwisko

Joanna Zofia Ostrowska

Data urodzenia

1983

Zawód, zajęcie

historyczka, krytyczka filmowa

Tytuł naukowy

doktor nauk humanistycznych

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Joanna Ostrowska i Małgorzata Kolankowska, Festiwal Reportażu, 2023

Joanna Zofia Ostrowska (ur. 1983[1]) – polska historyczka, krytyczka filmowa, dramaturżka teatralna[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentką Instytutu Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Katedry Judaistyki UJ i Gender Studies na Uniwersytecie Warszawskim. Studiowała również produkcję filmową i telewizyjną na PWSFTviT w Łodzi[1]. W 2015 doktoryzowała się z nauk humanistycznych w zakresie historii, specjalność judaistyka, na Wydziale Historycznym UJ na podstawie pracy Seksualność w warunkach opresji i poetyka jej reprezentacji, której promotorką była Małgorzata Radkiewicz[2].

Jest członkinią „Krytyki Politycznej” i Restartu. Publikowała m.in. w czasopismach: „Krytyka Polityczna”, „Ha!art”, „Polityka”, „Film”, „Kino”, „Res Publica Nowa”, „Teksty Drugie”, „Czas Kultury”, „Dwutygodnik”, „Midrasz”. Wykładała w Katedrze Judaistyki UJ, na Gender Studies UJ, UW i IBL PAN, na Żydowskim Uniwersytecie Otwartym i Studiach polsko-żydowskich PAN. Zajmuje się m.in. tematyką związaną ze zjawiskiem przemocy seksualnej (II wojna światowa) i zapomnianymi ofiarami nazizmu[1]. Pracowała również jako dramaturżka teatralna przy przedstawieniach reżyserowanych przez Małgorzatę Wdowik[1][3], Martę Ziółek, Wojciecha Grudzińskiego i Hanę Umedę[1]

Jej książka Przemilczane. Seksualna praca przymusowa w czasie II wojny światowej była nominowana[4] w konkursie o Nagrodę im. Teresy Torańskiej i została wybrana Genderową Książką Roku 2018[5]. W 2020 roku Przemilczane uhonorowano Mauthausen-Memorial-Forschungspreis[6] razem z pracami autorstwa Josefa Villi i Danieli Henke.

W 2021 roku Joanna Ostrowska została uhonorowana nagrodą Orfeo Iris 2021 ILGCN (International Rainbow Culture Network) za badania i publikacje dotyczące historii osób nieheteronormatywnych w czasie II wojny światowej[7].

W 2022 nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” za reportaż historyczny Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej[8] (znalazła się w finale Nagrody[9]), do Nagrody im. Prof. Tomasza Strzembosza[10], do Nagrody im. Jerzego Giedroycia[11] oraz do Genderowej Książki Roku 2021[12]. Laureatka Nagrody Nike Czytelników 2022[13].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Autorka

[edytuj | edytuj kod]
  • 2018: Przemilczane. Seksualna praca przymusowa w czasie II wojny światowej – książka poświęcona seksualnej przemocy i seksualnej pracy przymusowej w trakcie II wojny światowej[14]. Autorka, bazując na materiałach archiwalnych, ukazała mechanizmy tworzenia i funkcjonowania domów publicznych dla żołnierzy Wehrmachtu, pracowników przymusowych oraz więźniów obozów koncentracyjnych[15].
  • 2019: „Mój Führerze!” Ofiary przymusowej sterylizacji na Dolnym Śląsku w latach 1934–44 (współautorka: Kamila Uzarczyk), Wydawnictwo Ośrodek Karta, wersja polska, angielska, niemiecka dostępna on-line.
  • 2021: Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2021[16].
  • 2023: Jene. Homosexuelle während des Zweiten Weltkriegs, Metropol Verlag, Berlin 2023[17].

Współautorka

[edytuj | edytuj kod]
  • 2008: Auschwitz i Holocaust. Dylematy i wyzwania polskiej edukacji
  • 2010: Kino Polskie 1989-2009. Historia krytyczna
  • 2011: Frauen gegen Holokaust. Die Geschichte viel später erzählt (Kobiety wobec Holocaustu. Historia znacznie później opowiedziana)
  • 2013: Holland. Przewodnik Krytyki Politycznej
  • 2013: Wajda. Przewodnik Krytyki Politycznej
  • 2014: Zanussi. Przewodnik Krytyki Politycznej
  • 2016: Mężczyźni z różowym trójkątem, Heinz Heger (autorka posłowia i redaktorka merytoryczna)
  • 2017: Cholernie mocna miłość. Prawdziwa historia Stefena K. i Williego G., Lutz van Dijk(inne języki) (autorka posłowia i redaktorka merytoryczna) - historia Stefana Kosińskiego.
  • 2020: Erinnern in Auschwitz: Auch an sexuelle Minderheiten (redakcja tomu zbiorowego: Lutz van Dijk(inne języki), Joanna Ostrowska, Joanna Talewicz-Kwiatkowska), Querverlag Berlin
  • 2021: Auschwitz: Pamięć o nieheteronormatywnych ofiarach obozu (redakcja tomu zbiorowego: Lutz van Dijk, Joanna Ostrowska, Joanna Talewicz-Kwiatkowska), Neriton Warszawa
  • 2023: Paweł Soszyński, Teo. Dramaty, red. W. Mrozek, J. Ostrowska, Wyd. Krytyki Politycznej Warszawa[18].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Joanna Ostrowska – marginesy.com.pl [online], marginesy.com.pl [dostęp 2018-12-14] (pol.).
  2. Dr Joanna Zofia Ostrowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-12-06].
  3. Joanna Ostrowska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2018-12-15].
  4. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2020-08-27].
  5. Genderowa Książka Roku 2018 | Polskie Towarzystwo Genderowe [online] [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  6. Mauthausen Memorial vergibt Forschungspreis [online], www.mauthausen-memorial.org, 26 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-28].
  7. ILGCN [online], www.ilgcn.tupilak.org [dostęp 2021-10-24] (ang.).
  8. Nagroda Literacka Nike 2022. Oto lista nominowanych [online], Onet Kultura, 15 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-15] (pol.).
  9. NoMonday, Siódemka finalistów Nagrody Literackiej Nike 2022 [online], www.agora.pl [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  10. Fundacja im. Tomasza Strzembosza [online], www.fundacjastrzembosza.pl [dostęp 2022-09-13].
  11. Wyborcza.pl [online], lublin.wyborcza.pl [dostęp 2023-12-14].
  12. Trzy nominacje książek KP do Genderowej Książki Roku! - [online], Wydawnictwo Krytyki Politycznej [dostęp 2023-01-04] (pol.).
  13. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2022-10-04].
  14. Olga Wróbel, Ostrowska: Upominam się o zapomniane ofiary nazizmu [online], KrytykaPolityczna.pl, 9 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-14] (pol.).
  15. Dominika Buczak, Tabu II wojny światowej. „Tam, gdzie pojawiali się żołnierze niemieccy, pojawiały się też domy publiczne” [online], gazetapl [dostęp 2018-12-14] (pol.).
  16. Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej | Wydawnictwo KP [online], Wydawnictwo Krytyki Politycznej [dostęp 2021-05-01] (pol.).
  17. Jene. Homosexuelle während des Zweiten Weltkriegs – Metropol Verlag [online] [dostęp 2023-06-07] (niem.).
  18. Teo. Dramaty | Paweł Soszyński [online], Wydawnictwo Krytyki Politycznej [dostęp 2023-02-25] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
Joanna Ostrowska
Listen to this article

This browser is not supported by Wikiwand :(
Wikiwand requires a browser with modern capabilities in order to provide you with the best reading experience.
Please download and use one of the following browsers:

This article was just edited, click to reload
This article has been deleted on Wikipedia (Why?)

Back to homepage

Please click Add in the dialog above
Please click Allow in the top-left corner,
then click Install Now in the dialog
Please click Open in the download dialog,
then click Install
Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list,
then click Install
{{::$root.activation.text}}

Install Wikiwand

Install on Chrome Install on Firefox
Don't forget to rate us

Tell your friends about Wikiwand!

Gmail Facebook Twitter Link

Enjoying Wikiwand?

Tell your friends and spread the love:
Share on Gmail Share on Facebook Share on Twitter Share on Buffer

Our magic isn't perfect

You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.

This photo is visually disturbing This photo is not a good choice

Thank you for helping!


Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.

X

Get ready for Wikiwand 2.0 🎉! the new version arrives on September 1st! Don't want to wait?