Joachim Czerny-Schwarzenberg
 Nowina | |
| Data śmierci | |
|---|---|
Joachim Czerny-Schwarzenberg herbu Nowina (zm. 1771) – generał major wojsk koronnych[1], marszałek województwa krakowskiego w konfederacji barskiej, podpułkownik wojsk koronnych, chorąży oświęcimski w 1754 roku, chorąży zatorsko-oświęcimski w 1762 roku[2].
Wybrany posłem na sejm w Grodnie w 1752. W czasie jego obrad zażądał usunięcia z loży dyplomatycznej, przysłuchującego się obradom posła rosyjskiego Heinricha Grossa. Jako poseł z województwa krakowskiego na sejmie 1754[3] był przeciwnikiem Czartoryskich i opowiedział się za zachowaniem w całości Ordynacji Ostrogskiej. Był adiutantem hetmana wielkiego koronnego Jana Klemensa Branickiego. Był posłem księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm elekcyjny 1764 roku i podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego z księstwami oświęcimskim i zatorskim[4], jako delegowany do pacta conventa, podpisał je[5].
27 października 1768 podpisał akt powołujący Generalność konfederacji barskiej w Białej. 31 marca 1769 wybrany konsyliarzem przy marszałku Jerzym Marcinie Lubomirskim. 17 kwietnia w obozie pod Muszynką przejął laskę krakowską. W czasie trwania walk przez pewien czas rezydował w Gaboltovie po austriackiej stronie granicy[6]. W 1771 jako minister pełnomocny udał się z poselstwem do Turcji.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Władysław Konopczyński, Joachim Czerny-Schwarzenberg, w: Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1938, t. IV. s. 345.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 105.
- ↑ Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 218.
- ↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 241.
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 40.
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 20.
- ↑ Jan Reychman, Podróże polskie do kąpieli bardiowskich w XVIII i na początku XIX wieku, Władysław Krygowski (red.), „Wierchy. Rocznik poświęcony górom. Organ PTTK”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków, 1959, s. 24-54.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
